อย่าโทษหรือโกรธใคร เพราะทุกอย่างเป็นไปตามเหตุปัจจัย ไม่มีใคร มีแต่ธรรมเท่านั้น และคิดนึกเอาเองว่า มีเรื่องราว มีสิ่งต่างๆ หลงอยู่ในโลกของความคิดของตัวเอง กลับมาสู่ความจริงคือ สิ่งที่มีจริง (ตัวปรมัตถ์) ก็จะเบา เพราะเข้าใจว่า เรื่องไม่มี มีแต่ธรรมทีละขณะ อยู่ด้วยความเข้าใจ อยู่ด้วยความเมตตา อยู่ด้วยกุศลจิต เหตุการณ์ปัจจุบันจึงเป็นเครื่องพิสูจน์ปัญญา จึงควรเห็นโทษของอกุศลที่เกิดกับตัวเอง ไม่ใช่สิ่งอื่น ประโยชน์คือ ขัดเกลากิเลสตัวเองเป็นสำคัญ กลับมาสู่ความสนใจพระธรรม เวลาเหลือน้อย มัวเมาด้วยเรื่องราว สะสมสิ่งที่เพิ่มอกุศล ทำให้ขาดโสภณธรรม มีเมตตา เป็นต้น ขณะนี้กำลังมีธรรม รู้หรือยัง? ยังไม่รู้จึงเป็นผู้กลับมาสู่ขณะที่ประเสริฐคือศึกษาธรรม ฟังธรรม สิ่งที่คิดว่าสำคัญมากมาย ดูเป็นเรื่องใหญ่ในขณะนี้ ก็แค่นึกคิดแล้วก็ดับไปไม่เหลือเลย ตายแล้วก็ลืมหมด แล้วอะไรที่สำคัญที่สุดกับชีวิตจริงๆ ที่จะติดตัวและเป็นมิตรช่วยเหลือในภพหน้า หากไม่ใช่กุศลธรรม และความเข้าใจพระธรรม

ในชีวิตประจำวันมักเต็มไปด้วยอกุศล..คล้อยตามเรื่องราวที่คิด..ที่ได้ฟังและเป็นไปในอกุศลที่ปรากฎทางทวารทั้งหก จึงสะสมสิ่งที่เป็นอกุศลตลอดโดยไม่รู้ตัว..การฟังธรรม การศึกษาพระธรรมเป็นหนทางที่ทำให้เกิดสติเกิดกุศลจึงเบาด้วยความเข้าใจธรรมะ....

ขออนุโมทนาค่ะ

[เล่มที่ 65] พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย มหานิทเทส เล่ม ๕ ภาค ๑ หน้าที่ 215

สมจริงดังที่พระผู้มีพระภาคเจ้าตรัสว่า ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย อายุของพวกมนุษย์นี้น้อย จำต้องไปสู่ปรโลก มนุษย์ทั้งหลายจำต้องประสบความตาย ตามที่รู้กันอยู่แล้ว ควรทำกุศล ควรประพฤติพรหมจรรย์ ไม่มีมนุษย์ที่เกิดมาแล้วจะไม่ตาย ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ผู้ใดย่อมเป็นอยู่นาน ผู้นั้นก็เป็นอยู่ได้เพียง ๑๐๐ ปี หรือที่เกินกว่า ๑๐๐ ปี ก็มีน้อย พระผู้มีพระภาคเจ้าผู้สุคตศาสดา ครั้นตรัสไวยากรณภาษิตนี้จบลงแล้ว จึงตรัสคาถาประพันธ์ต่อไปอีกว่า อายุของพวกมนุษย์น้อย บุรุษผู้ใคร่ความดี พึงดูหมิ่นอายุที่น้อยนี้ พึงรีบประพฤติให้เหมือนคนถูกไฟไหม้ศีรษะ ฉะนั้นเพราะความตายจะไม่มาถึง มิได้มีวันคืนย่อมล่วงเลยไปชีวิตก็กระชั้นเข้าไปสู่ความตาย อายุของสัตว์ทั้งหลายย่อมสิ้นไป เหมือนน้ำในแม่น้ำน้อยย่อมสิ้นไป ฉะนั้น

ขออนุโมทนาผู้ศึกษาพระธรรมทุกๆ ท่านค่ะ

ขอบคุณ และขออนุโมทนาครับ

ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น

พระธรรมที่พระผู้มีพระภาคเจ้าทรงแสดง เป็นเครื่องเกื้อกูลสำหรับพุทธบริษัทเพื่อความเจริญขึ้นแห่งกุศลธรรมทั้งหลาย ไม่ใช่เพื่อให้เกิดอกุศล ไม่ใช่เพื่อให้อกุศลธรรมเกิดมากขึ้น กิเลส อกุศลทั้งหลายนั้นเป็นสิ่งที่ไม่ดี ไม่ควรจะสะสมให้มากขึ้น ความโกรธ ความไม่พอใจ ความขุ่นเคืองใจ เป็นสภาพธรรมที่มีจริง ตราบใดที่ยังไม่ได้บรรลุเป็นพระอนาคามีบุคคล ย่อมมีอกุศลธรรมประเภทนี้เกิดขึ้นเป็นธรรมดาบุคคลใดเวลาที่ได้รับความกระทบกระทั่ง หรือ มีใครทำความเสียหายให้กับตนเองแล้วไม่โกรธ ไม่มีความไม่พอใจ คงจะหาได้ยาก แต่ถึงอย่างไรก็ตาม ก็สามารถอบรมได้เมื่อมีความเข้าใจไปตามลำดับ ความโกรธ ความไม่พอใจ ก็จะลดน้อยลงตามระดับของความเข้าใจด้วย กล่าวได้ว่าเป็นการชนะสงครามที่ชนะได้ยาก (สงครามในใจ) หมายถึง ชนะกิเลสของตนเองในขณะนั้น พร้อมทั้งเห็นโทษจริงๆ ว่า คนโกรธ จะโกรธช้า หรือโกรธเร็ว ก็ไม่ดีทั้งนั้น เพราะมีอกุศลจิตเกิดขึ้น ขณะที่อกุศลจิตเกิด จะบอกว่าเป็นคนดี ไม่ได้ พระธรรม เป็นเรื่องที่ยาก ละเอียด และลึกซึ้ง ผู้ที่ยังไม่ได้ฟัง ยังไม่ได้ศึกษา ยังไม่ได้อบรม ย่อมจะรู้สึกว่าคล้อยตามได้ยาก แต่จะน้อมประพฤติปฏิบัติตามได้ และเกิดประโยชน์จริงๆ ถ้าเป็นผู้ที่เริ่มด้วยการฟัง การศึกษา แล้วเห็นโทษของกิเลสที่มีซึ่งสะสมอยู่ในใจมานานแสนนานนับชาติไม่ถ้วน พร้อมทั้งรู้ว่าหนทางเดียวที่จะละได้ ก็คือ การอบรมเจริญปัญญา เพราะว่า ปัญญาเท่านั้นที่จะดับกิเลสได้ ครับ

ขออนุโมทนาในกุศลวิริยะของคุณ paderm และ ขออนุโมทนาในกุศลจิตของทุกๆ ท่านครับ

ขอบพระคุณและอนุโมทนากับทุกท่านครับ

เราควรอบรมจิตให้เป็นจิตที่ดีเป็นกุศล ซึ่งเป็นเหตุให้ได้รับผลที่ดีในอนาคต เราควรลดละอกุศลจิต ซึ่งเป็นจิตที่ไม่ดี มีโทษ ให้ผลเป็นทุกข์ และจิตที่ดีที่สุดคือ จิตที่ประกอบด้วยปัญญา รู้ตรงลักษณะของสภาพธรรมะขณะนี้

ขอบคุณ และขออนุโมทนาค่ะ

ขอบคุณ และขออนุโมทนาค่ะ

ขอบคุณ และขออนุโมทนาครับ

ขออนุโมทนาในกุศลจิตของทุกๆ ท่านครับ

" ... แล้วอะไรที่ สำคัญที่สุดกับชีวิตจริงๆ ที่จะติดตัวและเป็นมิตรช่วยเหลือในภพหน้า หากไม่ใช่กุศลธรรม และความเข้ าใจพระธรรม ครับ ... "

ขอบพระคุณและขออนุโมทนาค่ะ

ขอบคุณ และขออนุโมทนาค่ะ

ขอขอบพระคุณ และขออนุโมนาค่ะ

ขอบคุณ และขออนุโมทนาค่ะ

เรียนความเห็นที่ 12

สำหรับดิฉันคิดว่า สิ่งที่สำคัญที่สุดฯลฯ คือ บุญบารมีทั้งสิบประการในบุญกิริยาวัตถุ 10 นั่นเองที่จะช่วยเราได้ แต่ต้องรู้วิธีสร้างบุญกิริยาวัตถุสิบประการอย่างถูกต้องตามพระธรรมวินัยด้วยข้อนี้แหละที่ดิฉันยังไม่เข้าใจจึงใคร่ขอให้ท่านผู้รู้ช่วยตอบให้เข้าใจด้วย

ขออนุโมทนาด้วย

เรียนความเห็นที่ ๑๖

สะสมบุญกุศลด้วยปัญญา ด้วยความเข้าใจอย่างถูกต้องว่าเพื่อการละกิเลส ไม่ใช่เพื่อสิ่งอื่นครับ

เรียนความคิดเห็นที่17

ขออนุโมทนา เข้าใจว่า บุญกิริยาวัตถุ 10 นี้ จะเป็นอริยทรัพย์ในภายหน้าเพื่อการสิกขาธัมให้เกิดปัญญา

ขอบพระคุณและขออนุโมทนาครับ