ขอเชิญคลิกอ่านได้ที่...

คนพาลร้ายกว่าทุกอย่าง_ 2 [พาลวรรคที่ ๕]

โดยสภาพธรรมแล้ว โง่คือไม่รู้ ความไม่รู้คือ อวิชชา เพราะไม่รู้สภาพธรรมตามเป็นจริง อวิชชาจึงเป็นปัจจัย ให้อกุศลธรรมต่างๆ ตามมามากมาย เช่น มานะ ความสำคัญตน เป็นต้นโดยสภาพธรรมแล้ว ฉลาดคือรู้ (ถูก) ความรู้ (ถูก) คือ วิชชา เพราะรู้สภาพธรรมตามเป็นจริง วิชชาจึงเป็นปัจจยให้กุศลธรรมต่างๆ เกิด และเจริญขึ้นเช่นเมตตา ความเป็นเพื่อน เป็นต้น

อนุโมทนาครับ

เมื่อโลภะเกิด นอกจากจะติดข้องแล้ว ยังไม่รู้อีก มีโทษมาก โมหะ คือความไม่รู้ ไม่ต้องมีคนอื่นมาชักชวน ก็ไม่รู้เองค่ะ แต่อาศัยการฟังธรรม การพิจารณาธรรมะ ปัญญาคือความรู้ ก็จะค่อยๆ เจริญขึ้นค่ะ

ขออนุโมทนาครับ