ในเวลาวิกฤต โรคระบาด หรือ ไม่มีคนใส่บาตรพระ ไม่มีโยมอุปฏฐาก พระวินัยไม่อนุญาตให้พระหุงหาอาหาร ทำอาหาร พระจะสามารถทำอย่างไรได้บ้างครับเพื่อประทังความหิว โดยไม่ผิดพระวินัยได้บ้างครับ

ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น
พระภิกษุในพระธรรมวินัยของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า เป็นผู้ที่มีจิตใจเด็ดเดี่ยว มั่นคง เพราะสละชีวิตของความเป็นคฤหัสถ์ทุกประการแล้ว แสดงให้เห็นเลยว่า พร้อมจริงๆ ที่จะดำรงอยู่ในเพศที่สูงยิ่งได้ เพื่อศึกษาพระธรรมอบรมเจริญปัญญาขัดเกลากิเลส ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น ท่านก็จะรักษาสิกขาบทที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าได้ทรงบัญญัติไว้ ไม่ล่วงละเมิดแม้เพราะเหตุแห่งชีวิต เมื่อมีปัญญา แล้ว ก็เข้าใจความเป็นจริงของชีวิต ว่า ผลที่เกิดขึ้นก็มาจากเหตุ ไม่มีใครทำให้เลย ความเดือดร้อนใจก็จะเบาบางลง และเมื่อสิ่งใดที่เป็นประโยชน์เพื่อการดำรงชีวิตต่อไป โดยไม่ผิดพระธรรมวินัย เช่น เดินทางไปยังที่อื่น ที่ไม่มีภัยพิบัติเช่นนั้น ท่านก็ย่อมสามารถที่จะกระทำได้ แต่ที่น่าพิจารณา คือ ภัยพิบัติมีเป็นบางครั้งบางคราว แต่ภัยที่น่ากลัว คือ กิเลสอกุศลธรรมทั้งหลาย ครับ
...อนุโมทนาในกุศลจิตของทุกๆ ท่านครับ...

ขออนุโมทนาครับ