หากว่า นรชนกล่าวพระพุทธพจน์อันมีประโยชน์เกื้อกูลมาก (แต่) เป็นผู้ประมาทแล้วไม่ทำ (ตาม) พระพุทธพจน์นั้นไซร้ เขาย่อมไม่เป็นผู้มีส่วนแห่งสามัญญผล เหมือนคนเลี้ยง โคนับโคทั้งหลายของชนเหล่าอื่น ย่อมเป็นผู้ไม่มีส่วนแห่งปัญจโครสฉะนั้น หากว่านรชนกส่าวว่า พระพุทธพจน์อันมีประโยชน์เกื้อกูลแม้น้อย (แต่) เป็นผู้มีปกติประพฤติธรรม สมควรแก่ธรรมไซร้ เขาละราคะ โทสะ และโมหะ แล้วรู้ชอบ มีจิตหลุดพ้นดีแล้วหมดความยึดถึอในโลกนี้หรือโลกหน้า เขาย่อมเป็นผู้มีส่วนแห่งสามัญญผล

จากคาถาธรรมบท

ขออนุโมทนาครับ