* โมหะ คือความหลง เป็นสภาพที่ไม่รู้ตามความเป็นจริง

* โมหะ เป็นอกุศลเจตสิก คือสภาพที่ไม่ดี ซึ่งเมื่อเกิดกับจิตขณะใด ก็จะปรุงแต่งจิตและเจตสิกที่เกิดร่วมกันในขณะนั้น ให้เป็นไปด้วยความไม่เข้าใจในสิ่งที่จิตกำลังรู้

* โมหะ เป็นมูลรากสำคัญของอกุศลประเภทต่างๆ ดังนั้นอกุศลทุกประเภทต้องมีโมหะเกิดร่วมด้วยเสมอ

* ขณะนี้ที่ไม่รู้ตามความเป็นจริงว่า เป็นสิ่งที่มีจริง ที่ไม่ใช่เรา ก็เพราะโมหะปกปิด หุ้มห่อไว้

* เพราะสะสมโมหะมาแสนนานในสังสารวัฏฏ์ โมหะจึงเป็นโรคร้ายที่ฝังลึกอยู่ในจิต ยากยิ่งที่จะขจัดได้

* หนทางเดียวที่จะขจัดโรคไม่รู้ที่อยู่ในจิต ก็คือการอบรมปัญญา เริ่มตั้งแต่การฟังคำของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ซึ่งเป็นคำที่นำไปสู่การรู้ความจริงของสิ่งที่กำลังปรากฏเดี๋ยวนี้

โดย อ.อรรณพ หอมจันทร์

อ่านหัวข้ออื่นๆ คลิกที่นี่ ... คติธรรม

ขออนุโมทนาครับ

ขอบพระคุณ และขออนุโมทนาค่ะ