การอบรมเจริญสติปัฏฐาน ควรเริ่มต้นด้วยการศึกษาพระธรรมคำสอนของพระอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าให้เข้าใจในความเป็นจริงของสภาพธรรม เมื่อเข้าใจความเป็นจริงของสภาพธรรม การค่อยๆ ศึกษาเพื่อรู้ธรรมที่กำลังปรากฏนั้น เป็นการอบรมเพื่อความรู้สภาพธรรมที่กำลังปรากฏมากขึ้นตามลำดับ ซึ่งทั้งหมดไม่มีการเลือกที่จะรู้สิ่งใดก่อน แต่สิ่งใดปรากฏก็ศึกษาและรู้ความจริงของสิ่งนั้น โดยไม่จำเป็นต้องใส่ชื่อของสิ่งที่กำลังปรากฏ

การฟัง หรือการศึกษาปรมัตถธรรม เพื่อเกื้อกูลให้เห็นความ เป็นอนัตตาของสภาพธรรม เพื่อให้สติระลึกได้ในขณะที่เห็นบ้าง ได้ยินบ้าง ได้กลิ่นบ้าง ลิ้มรสบ้าง รู้สิ่งที่กระทบสัมผัสบ้าง คิดนึกบ้าง มิฉะนั้นจะไม่มีประโยชน์เลย

การศึกษาทั้งหมด ถ้าไม่เข้าใจเรื่องของการเจริญสติปัฏฐานแล้ว ไม่มีประโยชน์ เพราะว่าจะศึกษาเรื่องเหล่านั้นไปทำไม [ตอนที่ 1518]

ขณะที่รู้ชื่อ ขณะนั้นรู้บัญญัติ หรือรู้ปรมัตถ์?

ไม่จำเป็นต้องใส่ชื่อของสี่งที่กำลังปรากฎ

ต้องเข้าใจสี่งที่กำลังปรากฎก่อนว่า คือเป็นสี่งที่มีจริงไม่ต้องนึกถึงอะไรทั้งนั้น แต่สติระลึก และรู้ว่าเป็นสี่งที่กำลังปรากฎ กระทบกับประสาท ไม่ใช่สี่งหนึ่งสีงใด ไม่มีรูปร่างสัณฐาน ไม่มีชื่อ สั้นและเล็กน้อย เกิดแล้วดับทันที เกิดขึ้นเพราะเหตุปัจจัย สี่งที่เกิดแล้วดับทันที จึงเหมือนกับไม่มีอะไรเลย มีแต่สี่งที่ปรากฎเท่านั้น ขณะใดเรี่มเข้าใจแม้เพียงนิดเดียว ทีละเล็กทีละน้อยว่า สี่งที่ปรากฎ เป็ยแต่เพียง สี่งที่กำลังปรากฎเท่านั้น จะทำให้รู้ตามตวาม เป็นจริงขึ้นทีละเล็กละนัอยว่า สี่งที่กำลังปรากฎเป็นแต่เพียงสี่งที่กำลังปรากฎเท่านั้น ดังนั้น ไม่ต้องใส่ขื่อของสี่งที่กำลังปรากฎ

ขออนุโมทนาครับ