ความโกรธมีเมื่อเกิดขึ้นปรากฏ ถ้าไม่เกิดก็ไม่มีและถ้าไม่มีจิตรู้อะไรก็ไม่ปรากฏ

ฟังเพื่อเข้าใจว่าไม่ใช่เรา สะสมความเข้าใจทีละเล็กทีละน้อย ไม่ใช่เราจะรู้ แต่ความเข้าใจค่อยๆ ทำกิจละความไม่รู้ ค่อยๆ คลายความไม่รู้ที่มีมากมายมหาศาล ความเข้าใจไม่ใช่เรา ที่จะประจักษ์แจ้งการเกิดดับไม่ใช่เรา เริ่มรู้ว่าไม่รู้แค่ไหนและค่อยๆ เข้าใจขึ้น ถ้าไม่เข้าใจจะเป็นปัญญาได้ไหม!! จะเป็นสัมมาสติได้ไหม!! ฟังและค่อยๆ เข้าใจขึ้นจนกว่าจะรู้ความจริงของธรรมะแต่ละหนึ่ง ชั่วคราวแสนสั้น ไม่ใช่เรา เพราะฉะนั้น ต้องฟังจนกว่าพอคิดก็เข้าใจว่าเป็นธรรมะอะไร..คิดไม่ใช่เห็น..เข้าใจไม่ใช่เรา...

ถ้าชาตินี้ไม่รู้จักพระสัมมาสัมพุทธเจ้าแม้กำลังได้ฟัง ชาติหน้าจะรู้จักได้ไหม!! ไม่ได้เลย เพราะฉะนั้น เริ่มรู้จักแม้พระองค์จะปรินิพพานแล้ว แต่พระปัญญาคุณปรากฏกับผู้ที่เข้าใจธรรมะว่า ปัญญาอย่างนี้ไม่ใช่ของคนอื่นนอกจากผู้ได้บำเพ็ญบารมีและได้ตรัสรู้ความจริงถึงที่สุดโดยประการทั้งปวง ทรงพระมหากรุณาแสดงธรรมให้ผู้อื่นได้ยินได้ฟังคำของพระองค์...ฟังเพื่อละ

กราบบูชาคุณท่านอ. สุจินต์ บริหารวนเขตต์ และอนุโมทนาในกุศลจิตของทุกท่านค่ะ

ขออนุโมทนาครับ