[เล่มที่ 24] พระสุตตันตปิฎก สังยุตตนิกาย สคาถวรรค เล่ม ๑ ภาค ๑ - หน้าที่ 514

๔. อิสสัตถสูตร
[๔๐๕] สาวัตถีนิทาน พระเจ้าปเสนทิโกศลประทับนั่ง ณ ที่ควรส่วนข้างหนึ่งแล้ว ได้ทูลพระผู้มีพระภาคเจ้าว่า ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ ทาน บุคคลควรให้ในที่ไหนหนอ. พ. ดูก่อนมหาบพิตร ควรให้ในที่ที่จิตเลื่อมใส. ป. ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ และทานที่ให้แล้วในที่ไหนจึงมีผลมาก.

[๔๐๖] พ. ดูก่อนมหาบพิตร ทานควรให้ในที่ไหนนั่นเป็นข้อหนึ่งและทานที่ให้แล้วในที่ไหนจึงมีผลมาก นั่นเป็นอีกข้อหนึ่ง ดูก่อนมหาบพิตรทานที่ให้แล้วแก่ผู้มีศีลแลมีผลมาก ทานที่ให้แล้วในผู้ทุศีลหามีผลมากไม่ ... ในสมัยครั้งพุทธกาลบางคนให้ทานแก่พระพุทธเจ้าและพระอริยสาวกแล้วเกิดปลื้มปีติ เพราะผู้รับทานมีคุณธรรมอันควรแก่การบูชาอย่างยิ่ง แต่ในยุคนี้ไม่มีผู้มีคุณเช่นนั้น ทำให้การให้ทานก็รู้สึกเฉยๆ ไม่เกิดโสมนัสปีติเป็นธรรมดา

ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น