* ปัญญา คือสภาพธรรมที่เข้าใจถูกตามความเป็นจริง

* ปัญญา เป็นสภาพที่พิจารณา จำแนก แยกแยะสภาพธรรมตามความเป็นจริงว่า

- ธรรมใดเป็นอกุศล มีโทษ ควรละ

- ธรรมใดเป็นกุศล มีคุณ ควรเจริญ

* เช่น ความรัก กับ ความเมตตา เป็นสภาพธรรมที่ต่างกันคือ

- ความรักความผูกพัน เป็นอกุศลประเภทโลภะ (สภาพที่ติดข้อง) ควรละ

- ความเมตตาเป็นสภาพที่ดีงามคือความเป็นมิตรเป็นเพื่อน ควรเจริญ

* หรือ เมื่อปัญญาพิจารณาว่าการไปหาวิธีการทำอะไรด้วยความเป็นตัวตน โดยคิดว่าจะทำให้รู้แจ้งธรรม นั้นเป็นความเห็นผิด เป็นหนทางผิด ก็จะละทิ้งความเห็นผิดนั้น แล้วเห็นประโยชน์ของการอบรมปัญญา เพื่อเข้าใจธรรมที่กำลังปรากฏในขณะนี้ตามความเป็นจริง ซึ่งไม่ใช่เราเลย

* ดังนั้นปัญญา จึงถือเอาในสิ่งที่ควร และทิ้งสิ่งที่ไม่ควร ซึ่งเป็นคุณค่าสูงสุด และปัญญาจะเจริญขึ้นได้ ก็เพราะการฟังพระธรรมของพระสัมมาสัมพุทธเจ้านั่นเอง

โดย อ.อรรณพ หอมจันทร์

อ่านหัวข้ออื่นๆ คลิกที่นี่ ... คติธรรม

กราบขอบพระคุณและขออนุโมทนาในกุศลค่ะ

ขอนอบน้อมแด่พระรัตนตรัย

กราบอนุโมทนายิ่งค่ะ

ขอบพระคุณ และขออนุโมทนาค่ะ

ขอบพระคุณ และขออนุโมทนาค่ะ

ขออนุโมทนาครับ