ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น

ขออนุญาตแบ่งปันข้อความธรรม (ปันธรรม) ที่ได้จากการฟังพระธรรมจากท่านอาจารย์สุจินต์ บริหารวนเขตต์ ในแต่ละครั้ง รวบรวมเป็นธรรมเตือนใจเพื่อศึกษาและพิจารณาร่วมกัน เพื่อความเข้าใจธรรม (ปัญญ์ธรรม) ตามความเป็นจริง ซึ่งเป็นข้อความที่สั้นบ้าง ยาวบ้าง แต่ก็มีอรรถที่สมบูรณ์ พอที่จะเข้าใจได้ควรค่าแก่การพิจารณาอย่างยิ่ง ดังนี้

* * ปันธรรม - ปัญญ์ธรรม ... ครั้งที่ ๔๗๒ * *

~ มีคำของใครที่ควรฟังยิ่งกว่าคำของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า?
~ เคารพอย่างยิ่งในพระสัมมาสัมพุทธเจ้า แต่ละคำของพระองค์ สามารถทำให้พ้นจากความเห็นผิดได้ ทั้งๆ ที่สะสมความเห็นผิดมาแสนนาน แสนโกฏิกัปป์ก็ตาม
~ การสนทนาธรรม ไม่ใช่อยาก แต่รู้ว่าเป็นสิ่งที่มีประโยชน์มาก สมควรอย่างยิ่งที่จะได้ฟังแล้วก็ไตร่ตรองและก็พิจารณา เราจึงสนทนาธรรม ใครจะฟังหรือไม่ฟังไม่ใช่เรื่องของเรา ใครฟังแล้วจะเข้าใจหรือไม่เข้าใจก็ไม่ใช่เรื่องของเราอีก แต่มีความหวังดีต่อผู้ที่มีโอกาสได้ยินได้ฟัง จะได้เข้าใจ แล้วแต่เขา เพราะฉะนั้น เราไม่เดือดร้อน
~ ไม่ประมาททุกคำของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า เป็นสิ่งที่ลึกซึ้งยากที่จะรู้ได้ เพราะฉะนั้น ก็ต้องศึกษาด้วยความเคารพด้วยความเข้าใจจริงๆ เพราะเหตุว่า ธรรม (สิ่งที่มีจริง) ไม่เปลี่ยน ธรรมต้องเป็นธรรม ธรรมหลากหลาย แต่หนึ่งๆ ไม่ได้ปะปนกันเลย
~ จากที่ไม่รู้เลยในสังสารวัฏฏ์ แล้วไม่มีใครสามารถจะให้เกิดความรู้ได้เลย นอกจากผู้เดียว คือ ผู้ที่ได้ทรงตรัสรู้ความจริงทุกอย่าง เป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้า
~ มีความอดทน มีความเพียร มีการรู้ว่า ความจริง รู้ได้ ไม่ใช่รู้ไม่ได้ จะรู้ไหมเท่านั้นเอง จะเห็นประโยชน์หรือเปล่า?
~ ความเข้าใจธรรม ไม่ทำให้ใครเป็นทุกข์เลย เบิกบานที่จะรู้ว่า ไม่ใช่เราเลย
~ ทุกคนจะต้องตาย แล้วก็เหมือนอย่างนี้ทั้งหมดไม่เหลือเลย กี่ชาติก็เกิดอีก เป็นอย่างนี้แล้วก็หมดอีก ทำไมไม่รู้ความจริงซึ่งยากที่จะรู้ได้ เมื่อมีโอกาส ก็น่าจะควรอย่างยิ่งที่จะรู้ความจริง
~ ไม่ใช่เราจริงๆ ทุกขณะ สิ่งที่เกิดแล้วดับไป จะเป็นเราได้อย่างไร

~ กิเลสสะสมมาประมาณไม่ได้เลย แล้วก็สะสมต่อไปอีกทุกๆ วันมากขึ้นๆ เพราะฉะนั้น ก็เห็นความละเอียดและก็ความยากและความไม่ประมาทว่าความเข้าใจเท่านั้นที่จะค่อยๆ รู้แล้วละ ไม่มีตัวตนที่จะไปทำอะไรได้เลยทั้งสิ้น
~ รู้จักตัวเองตามความเป็นจริงว่าที่อกุศลยังมากมายเพราะกุศลยังน้อยมาก เพราะฉะนั้น ก็ยังต้องมีการสะสมทางฝ่ายกุศลเพิ่มขึ้นโดยเฉพาะ คือ ความเห็นถูก
~ เห็นคุณของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าที่ไม่ทรงเว้นเพียงสิ่งที่เล็กน้อยที่สุดที่จะเป็นโทษเป็นภัย ก็ได้ตรัสไว้ชัดเจนว่าสิ่งนั้นเป็นสิ่งที่ควรละ สำหรับเพศบรรพชิตก็ต้องขัดเกลากิเลสยิ่งกว่าเพศของคฤหัสถ์
~ เป็นโอกาสดีที่ทุกคนจะได้ศึกษาพระธรรมให้เข้าใจให้ถูกต้อง จะได้ไม่ไปทำในสิ่งที่ผิดอันเนื่องมาจากการไม่ได้เข้าใจพระธรรม
~ กุศลดีงาม อกุศลไม่ดีงาม ปัญญาสามารถที่จะเข้าใจถูกเห็นถูก ว่า อะไรเป็นประโยชน์ แล้วปัญญานำไปในกุศลทั้งปวง ก็ไม่มีทางที่ (คนใน) ประเทศชาติ จะทุจริตเพิ่มขึ้นถ้ามีความเข้าใจที่ถูกต้องเพิ่มขึ้น
~ กุศลธรรมกล้าที่จะทำสิ่งที่ดี ละอายที่จะทำสิ่งที่ไม่ดี ไม่กล้าที่จะทำสิ่งที่ไม่ดี เพราะเห็นโทษของสิ่งที่ไม่ดี
~ ทางผิด (มิจฉามรรค) นำไปสู่ความเห็นผิดยิ่งๆ ขึ้นไป สำคัญว่าได้เข้าใจถูก สำคัญว่าได้หลุดพ้น แต่ความเป็นจริงไม่ได้เป็นอย่างนั้นเลย เป็นความเห็นผิดคลาดเคลื่อนจากความเป็นจริงอย่างสิ้นเชิง
~ ใครทำให้เกิดทุกข์? ไม่มีเลย อย่าไปโทษคนอื่น นอกจากกิเลสของตนเอง อยากแล้ว ไม่ได้ในสิ่งที่อยาก ก็โกรธ ใครทำให้?
~ คนเราเกิดมาเหมือนกันไหม? (แตกต่างกันไปตามเหตุตามปัจจัย) ต้องมีเหตุปัจจัยใช่ไหม? ถ้าเหตุที่ดี ผลเป็นอย่างไร (ผลก็ต้องดี) ถ้าเหตุไม่ดี ผลเป็นอย่างไร? (ผลก็ต้องไม่ดี) ใครทำ? ไม่มีใครทำให้ ใช่ไหม?
~ คดโกง ดีไหม? (ไม่ดี) แล้วผลของคดโกง ดีไหม? (ผลของคนโกงก็ต้องเป็นผลที่ไม่ดี) เกิดมาเป็นคนพิการ ดีไหม? (ไม่ดี) ใครทำ? คนอื่นทำให้ได้ไหม? ก็ชัดเจนอยู่แล้ว
~ พิจารณาให้ถ่องแท้ว่าอะไรถูกอะไรผิด ถ้าจะเป็นอิสระ คือ พ้นจากความเป็นทาสของอกุศล ก็ต้องเป็นผู้ที่ละเอียด รู้ว่า ขณะไหนเป็นอกุศล แล้วจะพ้นจากอกุศลได้อย่างไร
~ ต้องเป็นคนดีเท่านั้นแหละที่จะไม่ทำร้ายใคร ไม่เบียดเบียนใคร ทั้งหมด ก็สงบจากความเดือดร้อนเพราะทุกคนเป็นคนดี
~ ถ้าช่วยให้เขาเข้าใจถูกแล้วเป็นคนดี นั่นแหละ คือ หนทางเดียวแน่นอนที่จะไม่มีความวุ่นวายไม่มีความเดือดร้อนใดๆ ทั้งสิ้น
~ ถ้ามีความเข้าใจที่ถูกต้องและเป็นคนดี จะวุ่นวายไม่สงบได้อย่างไรถ้าเป็นคนดี
~ ตราบใดที่ยังมีความไม่รู้และอกุศลทั้งหลาย สงบไม่ได้ ตั้งแต่คนนั้น แพร่กระจายไปถึงคนอื่นๆ ด้วย เพราะความไม่สงบของตนเอง
~ อกุศลทั้งหมดเป็นโทษเท่านั้น ใครก็ช่วยไม่ได้ ตน ทำเอง ตกนรก ก็เพราะตนเอง
~ ชีวิตก็แสนสั้น ใครจะรู้? ต้องไม่ลืมแน่ๆ ทุกคนกำลังจะตายแน่นอนที่สุด เดี๋ยวนี้ก็ได้ ต่อไปอีก ๕ นาทีก็ได้ เมื่อไหร่ก็ได้ จะ...ทั้งนั้นเลย จนกว่าจะถึงเวลา แล้วชีวิตมีค่าที่สุด คือ การได้เข้าใจถูกต้องว่าไม่มีเรา เพราะเป็นธรรมทั้งหมด และธรรมก็มีทั้งฝ่ายดีและฝ่ายไม่ดี แต่ฝ่ายไม่ดีทั้งหมด มาจากความไม่รู้
~ ความดี ไม่ทำร้ายใคร

* * ขอเชิญคลิกอ่านย้อนหลังครั้งที่ผ่านมาได้ที่หัวข้อด้านล่างนี้ครับ * *

...กราบเท้าบูชาคุณท่านอาจารย์สุจินต์ บริหารวนเขตต์ ที่เคารพยิ่ง

และยินดีในความดีของทุกๆ ท่านครับ...

ขออนุโมทนาค่ะ

ขอบพระคุณ และขออนุโมทนาค่ะ

ขอบพระคุณ และขออนุโมทนาครับ

ขออนุโมทนาครับ

ยินดีในความดี อ.คำปั่น ด้วยค่ะ

กราบอนุโมทนาค่ะ

ขอบพระคุณ และขออนุโมทนาค่ะ

ขอบพระคุณ และขออนุโมทนาครับ

ขอบพระคุณ และขออนุโมทนาค่ะ

ขอบพระคุณ และขออนุโมทนาครับ

แต่ละคำองค์พระศาสดา จักศึกษาจนเข้าใจ หนักแน่นไม่หวั่นไหว ด้วยเข้าใจในอนัตตา กราบอาจารย์สุจินต์ให้ เมตตาได้ทุกเวลา อีกเปี่ยมความกรุณา น้อมศรัทธาอาจารย์เทอญ