หทเย นิเธตพฺพยุตฺตกํ
(ข้อความที่ควรเก็บไว้ในหทัย)
[๔๕๗]

ควรที่จะได้ทำสิ่งที่เป็นประโยชน์

การกล่าวถึงสิ่งที่ผิดว่าผิด การกล่าวถึงสิ่งที่ถูกว่าถูก เป็นการอนุเคราะห์คนอื่นด้วยความเป็นมิตรด้วยความหวังดีที่จะให้เขาเข้าใจถูกต้องว่าอะไรถูกอะไรผิด เพราะเกิดแล้วก็ต้องตาย ตายแล้วจะเป็นอะไร นอกจากเป็นตามที่ได้สะสมมาในแต่ละชาติเพราะฉะนั้น ถ้าสะสมความเห็นผิด ต่อไปก็เป็นความเห็นผิดเพิ่มขึ้น เพราะฉะนั้นโอกาสที่จะมีโอกาสได้ฟังคำจริงคือคำที่ถูกต้อง ไม่ใช่ไปบังคับใคร แต่แล้วแต่ว่าบุคคลนั้นสามารถที่จะสะสมมาที่จะเป็นผู้ตรงที่จะรู้จักผู้ที่ประเสริฐที่สุด คือพระสัมมาสัมพุทธเจ้าหรือว่าไม่ได้สะสมมาที่จะถึงความรู้จักความเป็นพุทธะความเป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ไปติดในบุคคล ผู้นั้นเป็นครูผู้นั้นเป็นอาจารย์จะพูดอะไรก็เชื่อ แต่ว่าการที่เราได้มีโอกาสได้พูดถึงสิ่งที่ถูกต้องด้วยความหวังดีเพื่อประโยชน์ ความเป็นมิตรที่ดีก็เพื่อว่าใครที่มีโอกาสจะได้ฟังได้พิจารณาได้ไตร่ตรองได้เข้าใจถูก เพราะฉะนั้นพระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงแสดงธรรม เพื่อประโยชน์แก่คนทั้งหลาย เพราะฉะนั้นคำจริงทั้งหมดเป็นประโยชน์ ผู้ที่ได้ฟังเห็นประโยชน์ก็รู้ว่าถ้าสิ่งใดผิดก็กล่าวให้รู้ว่าผิดสิ่งใดถูกก็กล่าวให้รู้ว่าถูก อันนั้นเป็นประโยชน์ ก็ควรจะทำสิ่งที่เป็นประโยชน์

กราบเท้าบูชาคุณ ท่านอาจารย์สุจินต์ บริหารวนเขตต์ ที่เคารพยิ่ง

อ่านหัวข้ออื่นๆ คลิกที่นี่ ... เก็บไว้ในหทัย

ขออนุโมทนาครับ