ขอนอบน้อมแด่องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้นพร้อมทั้งพระธรรม และพระสงฆ์ด้วยเศียรเกล้าครับ

ขออนุญาตรบกวนสอบถามใน 2 ประเด็นครับ

ประเด็นที่ 1 หากมีงานบุญงานกุศลเกิดขึ้น เช่น จะมีการสร้างอุโบสถของวัด เช่นนี้แล้วเราได้รับการบอกบุญมา หากเราโอนปัจจัยเข้าบัญชีของวัดนั้นจะผิดพระวินัยหรือไม่ครับ เป็นบุญหรือบาปอย่างไร

ประเด็นที่ 2 หากมีงานบุญงานกุศลเกิดขึ้น เช่น กรณีด้านบน แต่บัญชีที่เปิดให้ร่วมบุญนั้นเป็นของพระภิกษุรูปหนึ่ง ซึ่งเราไม่ทราบว่า ท่านให้ไวยาวัจกรเป็นผู้จัดการให้หรือไม่ครับ แบบนี้หากเราโอนปัจจัยร่วมทำบุญไป จะเป็นการผิดพระวินัยหรือไม่ เป็นบุญเป็นบาปอย่างไรครับ

ขอบพระคุณครับผม

ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น

[เล่มที่ 3] พระวินัยปิฎก มหาวิภังค์ ปฐมภาค-ทุติยภาค เล่ม ๑ ภาค ๓ - หน้าที่ ๙๔๐

ภิกษุใด รับ ก็ดี ให้รับ ก็ดี ซึ่งทอง เงิน หรือ ยินดีทอง เงิน อันเขาเก็บไว้ให้ เป็นนิสสัคคิยปาจิตตีย์

-บัญชีวัด ส่วนใหญ่เป็นพระภิกษุดูแล ซึ่งไม่ถูกต้องตามพระธรรมวินัย เพราะพระภิกษุจะยุ่งเกี่ยวกับเรื่องเงินไม่ได้โดยประการทั้งปวง รับเพื่อตนเองก็ไม่ได้ ใช้จ่ายก็ไม่ได้ รับเพื่อสิ่งอื่นก็ไม่ได้ และยิ่งถ้าเป็นพระภิกษุบอกบุญทำการเรี่ยไรมา ก็ยิ่งไม่ถูกต้อง คฤหัสถ์ก็จะต้องมีความเข้าใจพระธรรมวินัยด้วย สิ่งที่ผิด ก็จะต้องไม่ทำอย่างเด็ดขาด ไม่ใช่อยากได้บุญ แต่ไม่ได้คำนึงถึงเลยว่าผิดถูกอย่างไร ถ้าทำอะไรก็ตาม ที่ไม่ถูกต้องตามพระธรรมวินัย ไม่ใช่บุญอย่างแน่นอน
-ตามที่กล่าวในข้อแรก ว่า พระภิกษุจะยุ่งเกี่ยวกับเรื่องเงินไม่ได้โดยประการทั้งปวง เรื่องเงิน เป็นเรื่องของคฤหัสถ์เท่านั้น ไม่เกี่ยวกับพระภิกษุเลย พระภิกษุจะมีบัญชีเงินฝาก ไม่ได้ เพราะไม่รับเงินรับทองแล้วจะไปมีบัญชีเงินฝากได้อย่างไร ผู้มีเงินฝาก ต้องเป็นคฤหัสถ์ ไม่ใช่พระภิกษุ แม้พระภิกษุจะสั่งการให้ไวยาวัจกรดำเนินการเรื่องเงิน ก็ยังไม่ได้เลย เพราะไวยาวัจกร คือ คฤหัสถ์ผู้ขวนขวายทำกิจที่ควรทำแก่พระภิกษุให้เป็นไปตามพระธรรมวินัย
คฤหัสถ์ที่ส่งเสริมในสิ่งที่ทำให้ภิกษุล่วงละเมิดพระวินัยบัญญัติ ย่อมไม่ถูกต้องอย่างแน่นอน

ข้อพิจารณา คือ การที่คฤหัสถ์มีความประสงค์จะสร้างร่วมสร้างพระอุโบสถ ตลอดจนเสนาสนะ ต่างๆ เป็นต้น ก็ไม่ใช่ว่าจะนำไปถวายแก่ภิกษุ แต่คฤหัสถ์ผู้ฉลาด มอบเงินไว้กับพวกช่างทั้งหลาย แล้วช่างทั้งหลายนั่นเองจะเป็นผู้ดำเนินการ หรือตนเองเป็นผู้ดำเนินการเอง โดยที่ไม่ได้ถวายเงินแก่ภิกษุ อย่างนี้เป็นการกระทำที่ถูกต้องเป็นไปตามพระธรรมวินัย ไม่เป็นเหตุให้ภิกษุล่วงละเมิดพระวินัยเลยแม้แต่น้อย ตามข้อความในสมันตปาสาทิกา อรรถกถาพระวินัยปิฎก มหาวิภังค์ ดังนี้
[เล่มที่ 3] พระวินัยปิฎก มหาวิภังค์ ปฐมภาค-ทุติยภาค เล่ม ๑ ภาค ๓ - หน้าที่ ๘๖๔

“ถ้าใครๆ นำเอาทองและเงินมากล่าวว่า ข้าพเจ้าถวายทองและเงินนี้แก่สงฆ์ ท่านทั้งหลาย จงสร้างอาราม วิหาร เจดีย์ หรือหอฉันเป็นต้นอย่างใดอย่างหนึ่งก็ตาม ภิกษุจะรับทองและเงินแม้นี้ไม่ควร ในมหาปัจจรี ท่านกล่าวไว้ว่า ด้วยว่า เป็นทุกกฎ แก่ภิกษุรูปใดรูปหนึ่งผู้รับเพื่อประโยชน์แก่ผู้อื่น ก็ถ้าเมื่อภิกษุปฏิเสธ ว่า ภิกษุทั้งหลายจะรับทองและเงินนี้ ไม่สมควร เขากล่าวว่า ทองและเงินจักอยู่ในมือของพวกช่างไม้หรือพวกกรรมกร ท่านทั้งหลายจงรับทราบการงานที่เขาทำดีและไม่ดีอย่างเดียว ดังนี้แล้ว มอบไว้ในมือพวกช่างไม้หรือพวกกรรมกรเหล่านั้น จึงหลีกไป อย่างนี้ ก็ควร ถ้าแม้เขากล่าวว่า ทองและเงินจักอยู่ในมือของพวกคนของผมเอง หรือว่า จักอยู่ในมือของผมเอง ท่านพึงส่งข่าวไปเพื่อประโยชน์แก่บุคคลผู้ที่เราจะต้องให้ทองและเงินแก่เขาอย่างเดียว แม้อย่างนี้ ก็ควร”

จะเห็นได้เลยว่า พระธรรมวินัย บริสุทธิ์ สะอาด เป็นไปเพื่อขัดเกลากิเลสอย่างยิ่ง ครับ
...ยินดีในความดีของทุกๆ ท่านครับ...

ขอบพระคุณท่านเป็นอย่างมากครับ ที่ได้คลายความสงสัย และชี้แนะให้ปฏิบัติถูกต้องตรงตามพระธรรมวินัย ของพระศาสดาสืบต่อไปครับ สาธุ

ขออนุโมทนาครับ

ขออนุโมทนาครับ