พระสุตตันตปิฎก สังยุตตนิกาย สคาถวรรค เล่ม ๑ ภาค ๑ - หน้าที่ 161

๒. มัจฉริสูตร ฯ ล ฯ คนตระหนี่กลัวภัยใดย่อมให้ทานไม่- ได้ ภัยนั้นนั่นแลย่อมมีแก่คนตระหนี่ผู้ไม่ ให้ทาน คนตระหนี่ย่อมกลัวความหิวและ ความกระหายใด ความหิวและความกระ- หายนั้นย่อมถูกต้องคนตระหนี่นั้นนั่นแลผู้ เป็นพาลทั้งในโลกนี้ และในโลกหน้า ฉะนั้น บุคคลควรกำจัดความตระหนี่ อัน เป็นสนิมในใจ ให้ทานเถิด เพราะบุญทั้ง หลาย ย่อมเป็นที่พึ่งของสัตว์ทั้งหลายใน โลกหน้า.

ฯ ล ฯ

คนที่ให้ทานไม่ได้เพราะเหตุ 2 ประการรคือ

1. เพราะความตระหนี่ เพราะกลัวว่าให้แล้วทรัพย์จะหมด กลัวไม่มีใช้ตอนแก่ ฯลฯ

2. เพราะความประมาท ประมาทว่าเรายังไม่ตาย เรายังแข็งแรง เรายังไม่แก่ ฯลฯ

ขออนุโมทนา

ขอเชิญคลิกอ่านได้ที่...

ผลแห่งการจำแนกทาน [ทานสูตร]

" ทรัพย์ที่ควรสะสม ..."

ขอเชิญคลิกอ่านได้ที่...

ทรัพย์ ๗ ประการ [ธนสูตร]