สันโดษ คือ การพอใจในสิ่งที่ตนมีอยู่ใช่หรือไม่ เช่น เพื่อนๆ ขับรถป้ายแดงกันหมด แต่เราขับรถมือสอง เพราะเราไม่มีเงินพอที่จะซื้อรถป้ายแดง เราพอใจที่จะใช้รถมือสองตามฐานะของตน แบบนี้ถือว่าสันโดษหรือไม่

สันโดษคือการยินดีในสิ่งของของตนที่มีอยู่ ตามมีตามได้ ไม่โลภมาก จนเป็นเหตุให้

กระทำทุจริต ข้อความในอรรถกถาส่วนมาก ท่านอธิบายตัวอย่างของพระภิกษุที่

สันโดษในปัจจัยสี่ตามมีตามได้ ตามกำลัง และตามสมควร ขอเชิญอ่านรายละเอียด

เรื่องสันโดษโดยตรงจากอรรถกถา

เชิญคลิกอ่านที่นี่....สันโดษ [สามัญญผลสูตร]

สันโดษ ยินดีในของที่ตนมีอยู่ ซึ่งหมายถึง มีอะไรก็ยินดีอย่างนั้น ไม่ปรารถนาสิ่งอื่น

อันเป็นความมักมาก อย่างที่คุณยกตัวอย่าง เรื่องรถ ก็ถูกต้องแล้วคือ สันโดษในของที่

ตนมีอยู่ ไม่ปรารถนามากกว่านั้นครับ เชิญอ่านข้อความในพระไตรปิฎกที่อธิบาย การ

ยินดีของที่มีอยู่ ซึ่งเป็นความสันโดษ

พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย ขุททกปาฐะ เล่ม ๑ ภาค ๑ - หน้าที่ 342

ข้อความบางตอนจาก อรรถกถา เมตตสูตร

ของใด ได้มาแล้วมีอยู่แก่คน ของนั้นชื่อว่า มีอยู่. ภิกษุยินดีด้วย

ของมีอยู่นั้นนั่นแล ไม่ปรารถนาของนอกจากนั้น ละความเป็นผู้ปรารถนาเกิน

สันโดษ คือรู้จักพอในสิ่งที่ตนเองมีอยู่ เช่น เสื้อผ้าเรามีเยอะแล้ว ก็ไม่ซื้อเพิ่มอีก

คนที่มีภรรยาแล้วก็รู้จักพอยินดีในภรรยาของตนเท่านั้นไม่หาภรรยาน้อย นี้เรียกว่า

สันโดษ

ขอบคุณมากค่ะที่ช่วยให้ความกระจ่าง

ขออนุโมทนาค่ะ

ขอบพระคุณ และขออนุโมทนาค่ะ