หลังจากไปใส่บาตร กลับมาถึงบ้าน ถูกผึ้งต่อยที่นิ้วเท้า เพราะเราเดินไปเหยียบเขา โดยไม่เห็นว่าเขาคลานอยู่ที่พื้นบ้าน พอต่อยเราแล้ว เจ้าผึ้งก็ตายไป ฝังเหล็กไนไว้ให้เราอีก ตอนแรกรู้สึกปวดมาก พอได้สติก็พิจารณาความปวดที่ใจก็ไม่เห็นปวด แต่พอไปที่กายก็ปวดอีก ดูสลับไป สลับมาอาการปวดก็ทุเลาลง คิดปรุงแต่งต่อไปอีก ว่าถ้า เจอความเจ็บปวดอื่นๆ อีกที่มากกว่าถูกผึ้งต่อย เราจะมีความอดทนได้ไหม เหตุนี้เรา ผิดศีลข้อ ๑ ไปโดยไม่ตั้งใจแล้วในวันนี้

การเดินเหยียบสัตว์ตายโดยไม่มีเจตนาไม่เป็นปานาติบาต

สู้ต่อไปๆ ....

ขออนุโมทนาครับ

เชิญคลิกฟังครับ -->

กรรมได้แก่เจตนาเท่านั้น

ถามตัวเองว่ามีเจตนาฆ่าเขาหรือไม่

ไม่มีค่ะ เพราะไม่รู้ว่ามีผึ้งคลานอยู่ที่พื้นบ้าน ถูกต่อยตอนแรกยังไม่รู้คิดว่าถูกอะไรตำ พอมาดูที่เท้า เห็นผึ้งและมีเหล็กไนฝังอยู่ จึงเอาเหล็กไนออก และผึ้งก็ตาย

ยินดีในกุศจิตค่ะ