ขอนอบน้อมแด่ พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า พระองค์นั้น

ตอนนี้ผมอยากเป็นทหาร แต่ก็อดกังวลเรื่องอนาคตไม่ได้ เพราะคิดถึงความไม่เที่ยงของชีวิต วันหนึ่งอาจเปลี่ยนใจอยากบวช หรือเลือกเส้นทางอื่นก็ได้ ความคิดที่ไม่อยู่กับปัจจุบันนี้ทำให้ผมรู้สึกทุกข์

บางครั้งผมก็อยากมีสิ่งของ เงินทอง หรือทรัพย์สมบัติ แต่พอคิดลึกๆ ก็รู้ว่า สุดท้ายเราก็ตายไป หรืออาจบวชในอนาคต (ทั้งที่ตอนนี้ผมยังไม่อยากบวชนะครับ) แล้วสิ่งของเหล่านั้นจะมีไปทำไม ความคิดนี้ยิ่งทำให้ผมทุกข์บกพร่องไม่เป็นทำอะไรในชีวิตเลย

ผมควรปรับความคิดอย่างไรดีครับ ขอความเมตตาจากผู้รู้ช่วยชี้แนะด้วยครับ

ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น

ความคิดนึก ก็เป็นธรรม เป็นสิ่งที่มีจริงที่เกิดขึ้นเป็นไปตามเหตุตามปัจจัย ตามการสะสมของแต่ละบุคคล ไม่อยู่ในอำนาจบังคับบัญชาของใครทั้งสิ้น แต่ละคนก็เป็นแต่ละหนึ่ง
ควรอย่างยิ่งที่จะได้เห็นคุณประโยชน์ของการได้เกิดมาเป็นมนุษย์ ซึ่งเป็นการได้ในสิ่งที่ได้ยากอย่างยิ่ง ดีแล้วที่ได้เกิดมาเป็นมนุษย์ ซึ่งจะได้มีโอกาสฟังพระธรรม ศึกษาพระธรรมให้เข้าใจต่อไปและสะสมความดีทุกประการ และ ที่น่าพิจารณา คือ ชีวิตของคฤหัสถ์ ก็ดำเนินไปตามเหมาะควรแก่ชีวิตของคฤหัสถ์ มีการประกอบอาชีพการงานต่างๆ เพื่อให้การดำรงชีวิตอยู่ในชาตินี้ ไม่เดือดร้อน และถ้าหากว่าไม่มีอัธยาศัยในการอบรมเจริญปัญญาในเพศที่สูงยิ่งคือเพศบรรพชิต ก็ครองตนเป็นเพศฤหัสถ์ เพราะเป็นคฤหัสถ์ ก็ศึกษาพระธรรม อบรมเจริญปัญญา ขัดเกลากิเลสได้ ซึ่งเริ่มได้เลยตั้งแต่ในขณะนี้ โดยไม่ต้องไปบวช ครับ

... ยินดีในกุศลของคุณ TH95 และทุกๆ ท่านด้วยครับ ...