พระสุตตันตปิฎก มัชฌิมนิกาย มูลปัณณาสก์ เล่ม ๑ ภาค ๓ - หน้าที่ ๒๑๖

[๔๗๘] ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ก็อย่างไร ภิกษุจึงชื่อว่า สมณะ?

เหล่าอกุศลธรรมอันลามก อันให้เศร้าหมอง นำให้เกิดในภพใหม่ ให้มีความกระวนกระวาย มีวิบากเป็นทุกข์ให้มีชาติ ชรา มรณะต่อไป อันภิกษุนั้นระงับเสียแล้วอย่างนี้แล ภิกษุชื่อว่า สมณะ. ก็อย่างไร ภิกษุ จึงชื่อว่า พราหมณ์? เหล่าอกุศลธรรมอันลามก อันให้เศร้าหมอง นำให้เกิดในภพใหม่ ให้มีความกระวนกระวาย มีวิบากเป็นทุกข์ให้มีชาติ ชรา มรณะต่อไป อันภิกษุนั้นลอยเสียแล้วอย่างนี้แล ภิกษุชื่อว่าพราหมณ์.

[เล่มที่ 44] พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย อุทาน เล่ม ๑ ภาค ๓ - หน้าที่ 119
ชฏิลสูตร

...ลำดับนั้นแล พระผู้มีพระภาคเจ้าทรงทราบเนื้อความนี้แล้ว จึง ทรงเปล่งอุทานนี้ในเวลานั้นว่า

ความสะอาดย่อมไม่มีเพราะน้ำ (แต่) ชนเป็นอัน มากยังอาบอยู่ในน้ำนี้ สัจจะ และธรรมมีอยู่ในผู้ ใด ผู้นั้นเป็นผู้สะอาดและเป็นพราหมณ์.

พราหมณ์ ในที่นี้ มีความหมายเดียวกันหรือเปล่า

เรียนความเห็นที่ 2 ครับ

พราหมณ์ใน 2 สูตรข้างต้น มีความหมายเหมือนกัน คือ มีบาปอันลอยแล้ว แต่พราหมณ์โดยนัยอื่นๆ ทั่วไป หมายถึงผู้เรียนวิชา ไตรเพท นับถือลัทธิพราหมณ์ครับ

ขอบพระคุณ และขออนุโมทนาครับ

ขอบพระคุณ และขออนุโมทนาครับ

ขออนุโมทนาครับ