ขณะที่ฟังธรรมะแล้วเข้าใจขณะนั้นเป็นสติ แต่ไม่มีใครเข้าใจสติ ขณะทำสิ่งที่ดีงามขณะนั้นก็เป็นสติ แต่ก็ไม่มีใครรู้จักสติ เป็นเราทั้งหมดที่กำลังทำ ทุกอย่างที่มีพระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงตรัสรู้ความจริง ละเอียดอย่างยิ่งเป็นแต่ละหนึ่ง แต่ไม่มีใครรู้ แต่ละหนึ่งค่อยๆ เข้าใจขึ้นว่ามีในชีวิตประจำวัน แต่ถ้าขาดคำของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ไม่มีใครสามารถจะรู้ว่านั้นเป็นธรรมะซึ่งมีจริงๆ เมื่อเกิดขึ้น แล้วก็ดับไปตลอดเวลาแม้แต่ในขณะนี้ สติก็เกิดแล้วดับแล้วแต่ก็ยังไม่รู้จักสติ

สติขั้นฟังยังไม่ใช่สัมมาสติ เพราะสัมมาสติต้องเกิดกับปัญญาที่สามารถเข้าใจสิ่งที่กำลังปรากฏเดี๋ยวนี้ตามความเป็นจริง ถ้าไม่มีปัญญาก็เป็นแค่สติขั้นทาน ศีล ขั้นเข้าใจธรรมะ ต้องฟังธรรมะเพื่อละความไม่รู้และความเข้าใจผิด

สาวกผู้ฟังคำของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าด้วยความไม่ประมาทในพระปัญญาคุณที่ทรงแสดงหนทางที่ละเอียดลึกซึ้งที่สามารถจะเข้าใจความจริงของสภาพธรรมะที่พระองค์ทรงตรัสรู้

ขณะนี้ทุกสิ่งทุกอย่างลวง พูดถึงสติแต่ไม่เข้าใจสติ พูดถึงเห็นแต่ก็เป็นเราเห็น กว่าจะถึงระดับสติปัฏฐานก็ต้องอาศัยสติขั้นฟังเพื่อละความไม่รู้ที่สะสมมานานมาก สติอยู่ไหน มีก็ไม่รู้ จนกว่าจะค่อยๆ เข้าใจขึ้น

หนทางของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าคือละความไม่รู้ ซึ่งเป็นเหตุให้เกิดความเห็นผิดและอกุศลสิ่งไม่ดีมากมาย ซึ่งไม่มีใครทำให้เกิด แต่เกิดแล้วเดี๋ยวนี้ ฟังธรรมะให้เกิดความเข้าใจถูกซึ่งไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อนและค่อยๆ เข้าใจขึ้น

เห็นประโยชน์ที่จะเข้าใจสิ่งที่มีจริงเดี๋ยวนี้ ซึ่งไม่มีใครรู้ แต่มีผู้บำเพ็ญบารมีจนกระทั่งสามารถประจักษ์แจ้ง และทุกคำที่ตรัสก็ทำให้ผู้ฟังได้ยินคำที่ไม่เคยได้ยินมาก่อน และเป็นความเข้าใจซึ่งไม่มีใครสามารถทำให้เข้าใจได้ว่าเดี๋ยวนี้มีสิ่งที่มีจริงๆ ซึ่งทรงตรัสรู้

ประเสริฐที่สุดที่จะรู้ว่าไม่มีเรา มีเพียงสิ่งที่เกิดเพราะปัจจัยแล้วดับไป หลงติดข้องในสิ่งที่ไม่มีมานานแสนนาน

กราบบูชาคุณท่านอ.สุจินต์ บริหารวนเขตต์ และอนุโมทนาในกุศลจิตของทุกท่านค่ะ

ขอบพระคุณ และขออนุโมทนาครับ

ขออนุโมทนาครับ