* วิชชา หรือปัญญา คือความรู้ถูกต้องตรงตามความเป็นจริงของสิ่งที่มีจริงๆ ที่กำลังปรากฏ

* อวิชชา หรือโมหะ คือความหลง ความไม่รู้ตามความเป็นจริงของสิ่งที่กำลังปรากฏ

* เมื่อไม่มีปัญญาเกิดขึ้นรู้ตามความเป็นจริงของสิ่งที่ปรากฏ โลกทางตา หู จมูก ลิ้น กาย ใจ ก็ถูกครอบงำด้วยอวิชชา เพราะอยู่ในโลกของความเป็นเรา เป็นเขา และเรื่องราวต่างๆ โดยไม่รู้ความจริงของสิ่งที่ปรากฏเลย

* ต่อเมื่อมีการฟังพระธรรม อบรมเจริญปัญญา จึงมีโอกาสที่ปัญญาจะเกิดขึ้นรู้ความจริงของสิ่งที่ปรากฏว่าเป็นเพียงสภาพธรรมแต่ละอย่างที่ไม่ใช่เรา ขณะนั้นปัญญาก็ครอบงำอวิชชา ไม่ให้ปิดบังความเป็นจริง แต่เมื่อปัญญาดับไป อวิชชาก็ครอบงำเช่นเดิม จนกว่าปัญญาจะเจริญถึงระดับที่สามารถดับพืชเชื้อของอวิชชาในจิตได้หมดสิ้น เป็นพระอรหันต์

โดย อ.อรรณพ หอมจันทร์

อ่านหัวข้ออื่นๆ คลิกที่นี่ ... คติธรรม

กราบขอบพระคุณ และขออนุโมทนาค่ะ

ขออนุโมทนาครับ

กราบอนุโมทนาค่ะ

ขอบพระคุณ และขออนุโมทนาค่ะ