[เล่มที่ 76] พระอภิธรรมปิฎก เล่ม ๑ ภาค ๒ - หน้าที่ 417

สัญโญชนโคจฉกะ

[๗๑๙]  ธรรมเป็นสัญโญชน์ เป็นไฉน?

สัญโญชน์ ๑๐ คือ

กามราคสัญโญชน์

ปฏิฆสัญโญชน์

มานสัญโญชน์

ทิฏฐิสัญโญชน์

วิจิกิจฉาสัญโญชน์

สีลัพพตปรามาสสัญโญชน์

ภวราคสัญโญชน์

อิสสาสัญโญชน์

มัจฉริยสัญโญชน์

อวิชชาสัญโญชน์.

[๗๒๐]  บรรดาสัญโญชน์ ๑๐ นั้น

กามราคสัญโญชน์ เป็นไฉน

ความพอใจต่อความใคร่

ความกำหนัดคือความใคร่

ความเพลิดเพลินคือความใคร่

ตัณหาคือความใคร่

สิเนหาคือความใคร่

ความเร่าร้อนคือความใคร่

ความสยบคือความใคร่

ความหมกหมุ่นคือความใคร่ในกามทั้งหลาย อันใด นี้เรียกว่า กามราคสัญโญชน์

ฯลฯ

สาธุ

สาธุ สาธุ สาธุ

...ขอนอบน้อมแด่พระรัตนตรัย...

ขอบคุณ และขออนุโมทนาครับ

สาธุ อนุโมทนาค่ะ

ขออนุโมทนาครับ

ขอบพระคุณ และขออนุโมทนาค่ะ