
สนทนาธรรมกับ อาจารย์สุจินต์ บริหารวนเขตต์ และอาจารย์ มศพ.
วันศุกร์ที่ 22 สิงหาคม 2568 (ภาคบ่าย)
กราบเท้าบูชาคุณท่านอาจารย์ด้วยความเคารพยิ่ง
ยินดีในความดีของทุกท่านค่ะ

ธรรมะทั้งหมดมีทุกขณะ ค่อยๆ ฟังค่อยๆ เข้าใจตัวธรรมะที่มีจริงแต่ละหนึ่งๆ
ธรรมะละเอียดแสนที่จะละเอียด จำมีจริงเกิดขึ้นจำจึงเป็นจำ ไม่ใช่จิต ไม่ใช่ชื่อ ไม่ใช่หิว ไม่ใช่คิด
ศึกษาธรรมะไม่ใช่อยู่ในตำรา ไม่ใช่ชื่อ
ตราบใดที่ยังไม่ประจักษ์แจ้งลักษณะนั้นจริงๆ ทีละหนึ่ง ก็ยังคงเป็นเรา เป็นสิ่งหนึ่งสิ่งใด จึงมีผู้ตรัสรู้ความจริง ... ทุกคำพูดถึงสิ่งที่มีจริงๆ ให้รู้ว่าเป็นอะไร เช่น เห็นและสิ่งที่กระทบตา ... เห็นเฉพาะสิ่งที่กระทบ ตาความลึกซึ้งแค่ไหน ... ละเอียดไหม?!
ขณะนี้สิ่งที่กำลังปรากฏต้องเกิด เกิดแล้วจึงมี เกิดและดับแล้วไม่กลับมาอีกเลย ... ขณิกมรณะ ... กำลังตายก็ไม่รู้ว่ากำลังตาย ถ้ารู้อย่างนี้จริงๆ จะค่อยๆ ละว่าเป็นเราเห็น เป็นเราจำ แต่แท้ที่จริงแล้วไม่มีเรา ไม่มีดอกไม้ ไม่มีคน แท้จริงเป็นสิ่งที่มีจริงแต่ละหนึ่งเกิดแล้วดับ ไม่ใช่คน ไม่ใช่สิ่งหนึ่งสิ่งใด

อยู่ในความไม่รู้มานานเท่าไหร่ ไม่รู้ว่าเป็นธรรมะที่เกิดเพราะเหตุปัจจัยและดับ เป็นอนัตตา ไม่ใช่อัตตา ไม่ใช่สิ่งหนึ่งสิ่งใด ด้วยความไม่รู้ ด้วยความเป็นอัตตา
หลงเข้าใจว่าสิ่งที่เกิดดับเป็นเราเพราะไม่เห็นการเกิดดับ
เริ่มตรงต่อความจริงทีละน้อยที่จะค่อยๆ มากขึ้น ถ้าไม่สนทนาธรรม ไม่มีโอกาสที่จะคิดถึงเลย เพราะฉะนั้นฟังคำเดียว ครั้งเดียวไม่พอเพราะความไม่รู้มีมาก ... ความไม่รู้อยู่ไหน?! ... ความไม่รู้อยู่นี่เดี๋ยวนี้ไม่ไกลเลย ไม่รู้เห็น ไม่รู้ได้ยิน ไม่รู้ปานนั้นมานานเท่าไหร่ แต่อย่างน้อยได้สะสมความเข้าใจความจริงของสิ่งที่มีจริงที่เกิดและดับ
ธรรมะมีจริง ชีวิตประจำวันเป็นธรรมะ รู้ไหมว่าอะไรหรือขณะไหนเป็นธรรมะ?! ความจริงไม่ใช่เรา แต่ยังมีเราเพราะไม่รู้ เพราะฉะนั้นความเข้าใจถูกหรือปัญญาความเข้าใจความจริงของสิ่งนั้นที่มีจริงๆ ค่อยๆ ฟังธรรมะที่มีเดี๋ยวนี้ ฟังจนเข้าใจความจริง ไม่ต้องไปหาที่ไหนเลยทั้งสิ้น แล้ว ความรู้อยู่ไหน?!
พระพุทธเจ้าทรงแสดงความจริงทั้งหมด ไม่ใช่เพื่อจำ แต่ต้องไตร่ตรองจนเข้าใจ!!
ก็เป็นเราไปก่อนจนกว่าจะหมดความเป็นเรา จะไม่เป็นเราได้ไหมในเมื่อยังเป็นเรา!!!
เริ่มเข้าใจธรรมะ ทั้งหมดที่มีจริงเป็นธรรมะ
ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น
กราบเท้าบูชาคุณท่านอาจารย์ ด้วยความเคารพยิ่ง
ยินดีในกุศลจิตครับ