ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น

พระธรรมที่พระพุทธเจ้าทรงพระมหากรุณาคุณแสดงย่อมมีคุณค่ามหาศาลกับคนที่ได้สะสมอัธยาศัยในการศึกษาพระธรรมมาแต่กาลก่อน (หลากวัยที่ใฝ่ธรรมะร่วมสนทนาธรรมในวันนี้)

ต่างคนต่างมา ไม่รู้ว่าสะสมกันมาอย่างไร เป็นธรรมะที่หลากหลายมากแต่ละหนึ่ง เป็นโอกาสที่เราจะได้ไตร่ตรองพระธรรมเพิ่มขึ้น

ไม่ว่าวัยไหนสามารถเข้าใจพระธรรมได้เมื่อได้สะสมมา แล้วทุกคนก็มาร่วมสนทนาธรรมกันได้

คุณเซน 36 ปี : การฟังธรรมะต้องฟังและค่อยๆ พิจารณาและเข้าใจด้วยตัวเองและใส่ใจในความละเอียดของธรรมะ

คุณบุญ 19 ปี : เห็นเป็นเห็น ... เห็นไม่ใช่คิด ... คิดไม่ใช่เห็น ทำไมท่านอาจารย์ถึงพูดเรื่องเห็นซึ่งเป็นเรื่องธรรมดาในชีวิตประจำวัน และชาวพุทธทั่วไปต้องเข้าวัดทำบุญใส่บาตร แต่หลังจากได้ศึกษาแล้ว พระพุทธศาสนาไม่ได้อยู่ที่ไหนไกลเลยแต่อยู่ใกล้ๆ ตรงนี้ทุกขณะ

คุณประสงค์ 58 ปี : น้องๆ ได้พบพระธรรมมาตั้งแต่เด็กๆ เราก็ยินดีกับเขา ... เขาสะสมอุปนิสัยมานานจึงได้เข้ามาสู่ธรรมะและลึกซึ้งด้วย แต่เข้ามาฟังธรรมะใกล้ๆ กัน (คุณประสงค์ฟังมา 6 เดือน คุณบุญฟังมา 5 เดือน)

ทุกคนตรงตามความเป็นจริง ... ความจริงงามไหม?! แม้เพียงคำเดียวของพระพุทธเจ้าที่ตรัสให้เข้าใจความลึกซึ้งเดี๋ยวนี้ ... เป็นจริงๆ หรือเปล่า ... ต้องมั่นคง ... และเข้าใจ ... ไพเราะในความจริง ... กว่าจะเข้าใจขึ้นๆ ว่าเห็นเกิดดับ ... ต้องเข้าใจมั่นคงขึ้นๆ จนเข้าใจในขั้นปริยัติ และค่อยๆ เข้าใจขึ้นในเบื้องสูงขึ้นไปอีกขั้นปฏิบัติและปฏิเวธ

ศึกษาธรรมะไม่มีวันจบ จนกว่าจะมีความเข้าใจชัดขึ้นในธรรมะแต่ละหนึ่งว่า เป็นธรรมะลักษณะเฉพาะแต่ละหนึ่ง หลากหลายมากประมาณไม่ได้เพราะเกิดเพียงครั้งดับไม่กลับมาเกิดอีกเลย ... หนึ่งขณะในสังสารวัฏ ... แล้วจะเป็นเราได้ยังไง?! ถ้าประจักษ์แจ้งจริงๆ ทำให้ความรู้นั้นสามารถที่จะละความไม่รู้ซึ่งทำให้เกิดความติดข้อง ... เดี๋ยวนี้ทุกคนติดข้องในสิ่งที่ไม่เหลือแล้ว ... หมดแล้ว ... ไม่รู้เลยว่าฉลาดแค่ไหนไปติดข้องในสิ่งที่ไม่มี!! หรือโง่แค่ไหน ... ไม่ฉลาดเลย

เริ่มรู้ความจริงสัจธรรมสำคัญที่สุด ... ทุกคำเปลี่ยนไม่ได้ ยิ่งฟังยิ่งรู้ในความเป็นธรรมะซึ่งไม่ใช่เรา จนกว่าจะธรรมทั้งปวงเป็นอนัตตา ... ประมาทซักคำไม่ได้เลย คิดว่ารู้แล้ว ... ไม่แล้ว ... เพราะการสนทนาธรรมจะทำให้รู้ว่า รู้แล้วหรือเปล่า!!!

ขอเชิญรับชมการถ่ายทอดสด สนทนาพิเศษ เรื่อง ”หลากวัย ใฝ่ธรรม“ วันจันทร์ที่ 21 ก.ค. 2568

ลิงก์ Facebook ... คลิกที่นี่

กราบเท้าบูชาคุณท่านอาจารย์ด้วยความเคารพยิ่ง

ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น

กราบเท้าบูชาคุณท่านอาจารย์ ด้วยความเคารพยิ่ง

ยินดีในกุศลจิตครับ

ทุกคนตรงตามความเป็นจริง ... ความจริงงามไหม?! แม้เพียงคำเดียวของพระพุทธเจ้าที่ตรัสให้เข้าใจความลึกซึ้งเดี๋ยวนี้ ... เป็นจริงๆ หรือเปล่า ... ต้องมั่นคง ... และเข้าใจ ... ไพเราะในความจริง

กราบเท้าบูชาคุณท่านอาจารย์สุจินต์ บริหารวนเขตต์ ด้วยความเคารพยิ่งค่ะ

ยินดีในกุศลจิตค่ะ

ทนไม่ได้หรือไม่มีอะไรจะทนเพราะดับแล้ว เพราะเป็นเราที่คิดว่าจะต้องทนกับความเมื่อย ... แม้แต่ทนไม่ได้ ... อะไรทน ... อะไรทนไม่ได้?!

เราศึกษาเหมือนเราเข้าใจเพราะเราไม่รู้ความลึกซึ้งอย่างยิ่งของธรรมะที่พระพุทธเจ้ากว่าจะได้ประจักษ์แจ้งถึงความเป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ... ทรงบำเพ็ญพระบารมีนานเท่าไหร่ ... ที่จะรู้สิ่งที่เป็นอย่างนี้เดี๋ยวนี้ทุกอย่างในชีวิตตามความเป็นจริง เพราะฉะนั้นฟังต่อไปด้วยความละเอียด ... คิดว่าเข้าใจแล้วก็ควรจะมีการสนทนาเพื่อที่จะได้รู้ว่า ความเข้าใจนั้นชัดเจนไหม ละเอียดหรือยัง?!

มงคล 38 เริ่มจากการคบบัณฑิตผู้ที่มีความรู้ความเข้าใจ ... จากไม่รู้จนสามารถประจักษ์แจ้งธรรมะอริยสัจจะได้ นั่นเป็นมงคลอย่างยิ่ง เพราะฉะนั้นการฟังธรรมะเป็นมงคล ฟังแล้วไตร่ตรองเพื่อจะได้เข้าใจตรงตามความเป็นจริง สนทนาเพื่อความละเอียด ความเข้าใจ เพื่อปัญญาที่ลึกซึ้งขึ้นจะละความติดข้องและความไม่รู้จนหมดไม่เกิดอีกเลย ... ไม่มีความติดข้อง ... นิวานะ

ยินดีในกุศลจิตของทุกท่านค่ะ

ทุกอย่างเป็นธรรมะที่ปัญญาสามารถรู้ได้ ถ้ารู้ไม่ได้ไม่มีทางถึงนิพพาน

สิ่งที่ควรรู้ยิ่งคือสิ่งที่เกิดแล้วเดี๋ยวนี้

ถ้ามีปัญญาความเห็นถูกต้องไม่เดือดร้อนเลย เพราะไม่มีสิ่งใดที่ยั่งยืนเพียงแค่เกิดและดับ

ชีวิตเป็นไปตามปกติเพราะมีปัจจัยให้เป็นอย่างนั้น

ความเห็นที่ถูกต้องจะไม่ทำให้เกิดความทุกข์ใดๆ และจะทำให้ค่อยๆ รู้ว่าความจริงกี่ชาติเป็นอย่างนี้หมด

สิ่งใดๆ ก็ตามไม่ว่าทุกคนแสวงหาแต่ไม่สามารถที่จะมีประโยชน์เท่ากับปัญญาที่รู้ความจริง เพราะจะไม่ทำให้เกิดทุกข์ใดๆ ทั้งสิ้น ฟังแล้วมั่นคงไหม?! จะฟังต่อไปไหม?? จะมั่นคงขึ้นเมื่อเข้าใจขึ้น!!

เดี๋ยวนี้มีปัจจัยเกิดแล้วดับทุกอย่าง ... ทุกชาติ ... ทุกขณะ ... ไม่ใช่เราซักอย่าง

รู้จักพระพุทธเจ้าเมื่อได้ฟังและเข้าใจเท่านั้น

กราบเท้าบูชาคุณท่านอาจารย์ด้วยความเคารพยิ่ง

ชีวิตที่เหลือเพื่ออะไร??

คุณบุญ : ชีวิตที่เหลือย่อมฟังธรรมะเพราะเห็นคุณค่าจริงๆ

น่ากลัวจริงๆ ถ้ากุศลไม่เกิดก็เกิดอกุศล ถ้าไม่รีบเจริญกุศลเหมือนมีไฟไหม้ศีรษะแล้วให้รีบดับ หรือมีคนเอาปืนจ่อจะมายิงอยู่ข้างหลังอย่างนั้น

ไม่ได้แล้วเราจะประมาทแม้เพียงขณะเดียวยังน่ากลัว เหมือนเรากำลังเลี้ยงอสรพิษที่น่ากลัวที่สุดไว้คอยจะมาบงการชี้นำให้ไปสร้างเหตุที่จะต้องเสวยวิบากที่น่ากลัวต่างๆ นานา ... เพราะฉะนั้น ชีวิตที่เหลือของผมคือการเจริญกุศลและศึกษาพระธรรม

ยินดีในความดีของทุกท่านค่ะ