ขอคำชี้แนะ
โดย 12345  17 มี.ค. 2552
หัวข้อหมายเลข 11638

เรียน ผู้รู้ครับ

ผม มีเรืองไม่สบายใจครับ อยากรบกวนปรึกษา ครับ
เมื่อวัน อาทิตย์ที่ผ่านมา ผมไปทำบุญที่วัด ช่วงเดินผ่านอาหารที่เขายกมาเพื่อถวายพระบนโต๊ะ ผมก้มไปดู เพราะดูน่าทาน ได้กลิ่นอาหาร (แต่ไม่มีเจตนาที่จะทานก่อนพระ เพราะรู้ดีว่าต้องรอให้พระท่านตักก่อน ฆารวาสถึงตักได้) และตอนเงยหน้าขึ้น ด้วยความเป็นคนคิดมากเกิดคิดฟุ้งซ่านว่า จะทำน้ำลายหกลงไปในอาหารที่ถวายพระหรือเปล่าหนอ ผมกลัวว่าจะเป็นบาปหนัก ขอคำชี้แนะด้วยว่าผมควรจะทำอย่างไรดีครับ


ความคิดเห็น 1    โดย prachern.s  วันที่ 17 มี.ค. 2552
ไม่ต้องคิดมากหรอกครับ ไม่ได้เป็นบาปหนักอะไรเลย เพราะไม่มีเจตนาทำไม่ดีเลย

ศึกษาธรรมะ ฟังธรรมะให้เข้าใจมากยิ่งขึ้นจะช่วยแก้ปัญหาต่างๆ ได้ครับ

ความคิดเห็น 2    โดย pannipa.v  วันที่ 17 มี.ค. 2552

จริงๆ ค่ะ เมื่อเริ่มเข้าใจธรรมะ ชีวิตเบาสบายขึ้น รู้สึกว่าไม่ต้องกังวลกับ ความเชื่อ ความกลัว ในเรื่องที่เคยเชื่อกันต่อๆ มา ความรู้สึกเช่นนั้นหายไป หมด ความฟุ้งซ่านจะลดลงตามความเข้าใจที่เพิ่มขึ้น แล้วจะรู้ว่าความเชื่อ ผิดๆ ทำให้ชีวิตไม่มีอิสระ


ความคิดเห็น 3    โดย วันชัย๒๕๐๔  วันที่ 18 มี.ค. 2552

เพื่อนของผมคนหนึ่งเธอกลัวแม้กระทั่งว่า การที่เธอทำความสะอาดศาลเจ้าที่ ที่บ้าน

แล้วไปเคลื่อนกระถางธูป จะทำให้เธอค้าขายไม่ดี ศึกษาพระธรรมเพื่อเข้าใจธรรมเถอะ

ครับ ความสงสัยต่างๆ จะลดลงไปตามความเข้าใจที่เพิ่มขึ้นอย่างท่านความเห็นที่ ๑

และ ๒ ว่าไว้จริงๆ "แล้วจะรู้ว่าความเชื่อผิดๆ ทำให้ชีวิตไม่มีอิสระ"


ความคิดเห็น 4    โดย paderm  วันที่ 20 มี.ค. 2552

ขอนอบน้อมแด่พระรัตนตรัย

บาปมีหลายระดับครับ ไม่ได้ล่วงศีลอะไรที่เป็นบาปหนักครับ บาปหนักต้องฆ่าสัตว์

ลักทรัพย์ เป็นต้น แค่อกุศลจิตเท่านั้นเองครับ มีโอกาสก็มาสนทนาและฟังไฟล์ธรรม

ในเวปนี้ได้ครับ สบายใจด้วยความเข้าใจพระธรรม ขออนุโมทนาครับ อุทิศกุศลให้สรรพสัตว์


ความคิดเห็น 5    โดย wannee.s  วันที่ 21 มี.ค. 2552

บาปหนัก คือการฆ่าบิดา มารดา ตายไปต้องตกนรกแน่นอน จะทำความดีเท่าไหร่ก็หนี

ไม่พ้นอบายภูมิ ส่วนกรณีที่ 12345 เป็นเพียงอกุศลจิตที่คิดมากไม่ได้เป็อกุศลกรรมบถ

ควรคบบัณฑิต ฟังธรรม และถ้ามีเวลาก็ขอเชิญมาสนทนาธรรมที่มูลนิธิศึกษาและเผย

แพร่พระพุทธศาสนา 174/ 1 ซอยเจริญนคร 78 เข้ามาประมาณ 200 เมตร อยู่ขวามือ


ความคิดเห็น 6    โดย คุณ  วันที่ 1 เม.ย. 2552
ขออนุโมทนาค่ะ