ลองพิจารณาดูว่า ทุกคนมี ความเห็นแก่ตัว แน่นอน เมื่อมีความรู้สึกว่าเป็นเราหรือเป็นตัวตน ก็ย่อมมีความเห็นแก่ตัวมากกว่าที่จะเห็นกับบุคคลอื่น เพราะฉะนั้น ชีวิตประจำวันจึงมีความรักตัว แล้วก็ทำทุกอย่างเพื่อตัว ด้วยความเห็นแก่ตัวในขณะใด ในขณะนั้นเป็นอกุศลทั้งหมด เป็นโลภมูลจิตทั้งหมด มากมายเหลือเกินในชีวิตประจำวัน แต่ว่า ขณะใดที่อโลภเจตสิกเกิด ขณะนั้นละความเห็นแก่ตัวทุกขั้น

แนวทางเจริญวิปัสสนา แผ่น ๒๗

แนวทางเจริญวิปัสสนา ครั้งที่ 1586

ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น

กราบเท้าบูชาคุณท่านอาจารย์ ด้วยความเคารพยิ่ง

ยินดีในกุศลจิตครับ

ยินดีในกุศลจิตของทุกท่านครับ

ยินดีในกุศลจิตค่ะ