โรคร้ายหรือว่าหกล้มแขนถลอกหรืออะไรก็ตามแต่ ทั้งหมดก็เป็นผลของกรรมที่ได้ทำแล้ว แต่สังสารวัฏฏ์ยาวนานมาก เราไม่สามารถที่จะจำได้ว่าเราได้ทำกรรมอะไรไว้แล้วบ้าง แม้แต่ในชาตินี้ เรายังจำไม่ได้เลยว่าทำกรรมอะไร มากน้อยแค่ไหน เจตนามีกำลังมาก เบียดเบียนประทุษร้าย บางคนก็อาจจะถึงกับทำให้คนอื่นเสียชีวิต บางคนก็ไม่ทำให้ถึงกับเสียชีวิต แค่ทำให้เจ็บๆ ก็เป็นเรื่องที่ได้กระทำกรรมนั้นแล้ว แต่ไม่มีใครสามารถจะรู้ได้ว่า แล้วเมื่อไหร่กรรมนั้นจะให้ผล

ทุกข์กายหนีไม่พ้น เพราะว่าเกิดจากกรรมเป็นสมุฏฐาน พระอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้ามีทุกข์กาย แต่ไม่มีทุกข์ใจ เรามีทั้ง ๒ อย่าง แต่ต้องแยก ไม่เข้าใจผิด ขณะไหนที่เป็นทุกข์กาย ก็คือ เป็นผลของกรรม หลีกเลี่ยงไม่ได้ รู้อย่างนี้ใจสบายขึ้นไหม ถ้าไม่รู้อย่างนี้ เดือดร้อนมากไหม ต้องเป็นผู้ที่มีปัญญา ก็สามารถที่จะรู้ได้ว่า ไม่ใช่ตัวตน ไม่ใช่สัตว์ บุคคล

รับฟัง ... ทุกข์กายเป็นผลของกรรม