พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย อิติวุตตก เล่ม ๑ ภาค ๔ - หน้าที่ 468

บุคคลย่อมกระทำบุคคลเช่นใดให้เป็นมิตร และย่อมเข้าไปเสพบุคคลเช่นใดบุคคลนั้นแลเป็นผู้เช่นกับด้วยบุคคลนั้นเพราะว่าการอยู่ร่วมกันเป็นเช่นนั้น คนชั่วซ่องเสพบุคคลอื่นผู้บริสุทธิ์โดยปกติอยู่ย่อมทำบุคคลอื่นผู้บริสุทธิ์โดยปกติที่ซ่องเสพตน

ให้ติดเปื้อนด้วยความชั่วเหมือนลูกศรที่แช่ยาพิษ ถูกยาพิษติดเปื้อนแล้ว

ย่อมทำแล่งลูกศรซึ่งไม่ติดเปื้อนแล้ว ให้ติดเปื้อนด้วยยาพิษ ฉะนั้น.

การเลือกคบคนเป็นสิ่งที่ดี โดยเฉพาะเลือกคบคนที่ดี

ขออนุโมทนา

คบคนพาล พาไปหาผิด คบบัณฑิต พาไปหาผล

ขออนุโมทนา

การอยู่ร่วมกับคนพาล เปรีบยเหมือนอยู่ร่วมกับศัตรู

การอยู่ร่วมกับบัณฑิต เปรียบเหมือนอยู่กับหมู่ญาติ

ถ้ารอบกายมีแต่คนพาลไม่มีคนดีให้คบ ก็ควรปรารภสติ อบรมปัญญา และอาจหาญ ร่าเริง

ถ้าไม่ได้คบกับบัณฑิต พึงเที่ยวไปผู้เดียวเหมือนอแรดฉะนั้น

ขออนุโมทนาครับ

ขอบพระคุณ และขออนุโมทนาครับ