ไม่สนใจศึกษาพระธรรม เพราะคิดว่าตนเองดีแล้ว พอใจกับสภาพที่เป็นอยู่แล้ว ไม่คิดร้ายกับใคร ไม่อิจฉาริษยาใคร ไม่มีทุกข์ เป็นคนดีของสังคมแล้วจะต้องสนสนใจศึกษาพระธรรมไปทำไม เมื่อไม่สนใจศึกษาพระธรรมซึ่งก็คือ ความจริงของชีวิต ที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงตรัสรู้ และทรงแสดงพระธรรม เพื่ออนุเคราะห์สัตว์โลกผู้มืดบอดทั้งหลาย ให้รู้ตาม ผู้นั้นก็ไม่สามารถจะเข้าใจความเป็นจริงที่มีอยู่ ไม่สามารถหาคำตอบให้กับชีวิตของตนเอง ในทางตรงกันข้าม เมื่อผู้ใดมีโอกาสได้ศึกษาพระพุทธศาสนาโดยละเอียดแล้ว ผู้นั้นจะรู้ได้ด้วยตนเองทันทีว่านี่คือของจริง และนี่คือคำตอบของชีวิต .

คนที่ไม่สนใจศึกษาธรรมะ เพราะส่วนหนึ่งเขาไม่ได้สะสมบุญมา ที่จะได้ยินได้ฟังธรรมะ และอีกอย่างหนึ่งคนที่คิดว่าตัวเองดีแล้วจึงไม่สนใจฟังธรรม ความดีของคนที่ไม่ได้ฟังธรรมะไม่แน่นอน เพราะวันหนึ่งเขาอาจจะกลายเป็นคนไม่ดีก็ได้ ส่วนคนทีนิสัยไม่ดี แต่สนใจศึกษาธรรมะ และเขาก็รู้ว่าเขาไม่ดีอย่างไร วันหนึ่งเขาก็เปลี่ยนจากคนไม่ดีเป็นคนดีได้ เพราะพระธรรมเท่านั้นที่จะช่วยให้เรามีปัญญาและเป็นคนดีได้

พระสุตตันตปิฎก อังคุตตรนิกาย ทสก-เอกาทสกนิบาต เล่ม ๕ - หน้าที่ 173 ข้อความบางตอนจาก ฐิติสูตร


[๕๓] ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย เราไม่สรรเสริญแม้ซึ่งความตั้งอยู่ในกุศลธรรมทั้งหลายไฉนจะสรรเสริญความเสื่อมรอบในกุศลธรรมทั้งหลายเล่า ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย แต่เราสรรเสริญความเจริญในกุศลธรรมทั้งหลาย มิใช่ความตั้งอยู่ มิใช่ความเสื่อมในกุศลธรรม.

ความไม่มีภัยย่อมเกิดจากบัณฑิต

สาธุ

ขออนุโมทนาครับ