ผู้ที่อบรมธรรมะจนกระทั่งมีสติปัญญาเต็มแล้ว รู้เท่าทันอวิชชาและสามารถไล่อวิชชาได้แล้ว จนสำรอกอวิชชาออกจนหมดสิ้นนั้น หมายถึงเป็นผู้หมดกิเลสแล้วใช่หรือไม่คะ

ผู้อบรมปัญญาจนสำรอกอวิชชาได้แล้ว ผู้นั้น คือ พระอรหันต์ ท่านเป็นผู้ไกลจากกิเลสทั้งปวง

การฟังธรรม ศึกษาธรรม เพื่อที่จะให้เข้าใจธรรมที่ละเอียด จำเป็นที่จะต้องมีความรู้ ความเข้าใจตั้งแต่เบื้องต้น เพราะว่าถ้าพูดถึงเรื่องวิปัสสนา เป็นปัญญาขั้นสูงสุดในพระพุทธศาสนา อันทำให้บุคคลผู้รู้แจ้งสภาพธรรม สามารถที่จะดับกิเลสได้เป็นสมุจเฉท ซึ่งกิเลสมีมากเหลือเกิน เพราะฉะนั้นถ้าไม่มีปัญญาจริงๆ ก็ไม่สามารถที่จะดับกิเลสได้ การฟังธรรมทุกครั้งก็เพื่อ ให้เกิดความเห็นถูกซึ่งเป็นปัญญาและจะต้องเป็นไปตามลำดับขั้นด้วย

อวิชชา คือ ความไม่รู้ใช่หรือไม่ ถ้าใช่ความไม่รู้นี้คือไม่รู้อะไร

เชิญคลิกอ่านได้ที่...

อวิชชาสัญโญชน์

[เล่มที่ 77] พระอภิธรรมปิฎก วิภังค์ เล่ม ๒ ภาค ๑ หน้าที่ 433

[๒๕๖] ในปัจจยาการเหล่านั้น อวิชชา เป็นไฉน ความไม่รู้ทุกข์ ความไม่รู้ทุกขสมุทัย ความไม่รู้ทุกขนิโรธ ความไม่รู้ทุกขนิโรธคามินีปฏิปทา นี้เรียกว่า อวิชชา

สาธุ

ขอบคุณและขออนุโมทนาค่ะ

ขอบพระคุณ และขออนุโมทนาค่ะ

ขออนุโมทนาครับ