ความเป็นพระปัจเจกพุทธเจ้า [นิทานกถาวรรณนา]
โดย JANYAPINPARD  2 มี.ค. 2552
หัวข้อหมายเลข 11412

[เล่มที่ 50] พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย เถรคาถา เล่ม ๒ ภาค ๓ ตอน ๑ - หน้าที่ 17

ฝ่ายพระปัจเจกโพธิสัตว์ทั้งหลาย บำเพ็ญอภินิหาร เพื่อเป็นพระปัจเจกโพธิ มีปัจเจกโพธิสมภาร อันสร้างสมมาแล้วโดยลำดับ ดำรงอยู่ในอัตภาพสุดท้ายในเวลาเช่นนั้น ถือเอาสังเวคนิมิต อันปรากฏแล้วโดยความที่ญาณถึงความแก่กล้า เห็นโทษในภพเป็นต้น โดยไม่แปลกกัน กำหนดปวัตติกาลและเหตุแห่งปวัตติกาลนิวัตติกาลและเหตุแห่งนิวัตติกาลด้วยสยัมภูญาณ เพิ่มพูนจตุสัจจกัมมัฏฐานมีสัจจะ ๔ เป็นอารมณ์ โดยนัยอันมาแล้ว มีอาทิว่าท่านมนสิการอยู่โดยแยบคายว่า นี้ทุกข์ ดังนี้ พิจารณาทบทวนสังขารทั้งหลายตามสมควรแก่อภินิหารของตน ขวนขวายวิปัสสนาโดยลำดับ บรรลุมรรคอันเลิศตามลำดับมรรค ชื่อว่า ย่อมตรัสรู้ปัจเจกสัมโพธิญาณจำเดิมแต่ขณะแห่งผลอันเลิศ (อรหัตผล) ไป ชื่อว่า เป็นพระปัจเจกสัมพุทธะ ย่อมเป็นพระอรรคทักขิไณยบุคคลของโลก พร้อมทั้งเทวโลก



ความคิดเห็น 1    โดย suwit02  วันที่ 2 มี.ค. 2552

สาธุ


ความคิดเห็น 2    โดย เมตตา  วันที่ 3 มี.ค. 2552
ขออนุโมทนาค่ะ

ความคิดเห็น 3    โดย chatchai.k  วันที่ 27 มิ.ย. 2563

ขออนุโมทนาครับ