[เล่มที่ 75] พระอภิธรรมปิฎก ธรรมสังคณี เล่ม ๑ ภาค ๑ - หน้าที่ 159

ชื่อว่า วิบาก เพราะอรรถว่า เป็นผลของกุศล และอกุศลกรรมทั้งหลายซึ่งพิเศษกว่ากันและกัน

คำว่า​ วิบาก​ นี้ เป็นชื่อของอรูปธรรมทั้งหลายของที่ถึงความเป็นวิบาก

บทว่า วิปากธมฺมธมฺมา ได้แก่ ธรรมทั้งหลายของวิบากรรมทั้งหลาย คือ ธรรมทั้งหลายอันยังวิบากให้เกิดขึ้น เหมือนสัตว์ทั้งหลายมีความเกิด​ และความแก่เป็นสภาวะ มีปกติตกไปสู่ความเกิด​ และความแก่​ ท่านเรียกว่า มีความเกิดเป็นธรรมดา มีความแก่เป็นธรรมดา

อธิบายว่า ธรรมทั้งหลายมีวิบากเป็นสภาวะ มีปกติตกไปสู่วิบาก เพราะความที่ธรรมเหล่านี้ยังวิบากให้เกิดขึ้น ด้วยประการฉะนี้

ขอบพระคุณ และขออนุโมทนาค่ะ

ขออนุโมทนาครับ

อนุโมทนา