จากที่ได้ศึกษาธรรมะมาเกี่ยวกับการทานเนื้อสัตว์ว่า ถ้าเราทานเนื้อสัตว์โดยที่ไม่ได้เห็น ไม่ได้ยิน ไม่ได้รังเกียจว่ามีคนฆ่ามาให้เรากิน แบบนี้ไม่ได้ผิดศีล แต่ผมสงสัยอย่างหนึ่งขึ้นมานะครับว่า ถ้าทุกคนบนโลกเราพร้อมใจกันไม่ผิดศีลข้อ1 เพราะรู้ว่าบาป เราจะกินเนื้อสัตว์ได้อย่างไร หรือว่าถ้าเกิดเป็นแบบนั้นจริงๆ แปลว่าร่างกายคนเราไม่ต้องกินเนื้อสัตว์ก็แข็งแรง/อยู่ได้โดยที่ร่างกายไม่ขาดสารอาหารใช่มั้ยครับ มนุษย์เราจะมีชีวิตอยู่ได้อย่างไร หรือว่าต้องยอมตายจริงๆ เพื่อที่จะไม่ฆ่าสัตว์กิน

ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น

ก็เป็นเรื่องของความคิด ที่คิดไป ตามการสะสมของแต่ละบุคคล ซึ่งความจริงก็ต้องเป็นความจริง ชีวิต ก็คือ ความเกิดขึ้นเป็นไปของธรรม ไม่พ้นจากธรรมเลย มีเหตุปัจจัยให้ธรรมเกิดขึ้น ธรรมก็เกิดขึ้นเป็นไป แทนที่จะคิดว่า จะมีชีวิตเป็นอยู่อย่างไร ถ้าไม่ได้บริโภคเนื้อสัตว์ ควรที่จะคิดว่า เมื่อได้เกิดมาเป็นมนุษย์ซึ่งได้ยากแสนยาก จะมีชีวิตอยู่อย่างไร ที่จะเป็นประโยชน์ ด้วยการสะสมความดีและอบรมเจริญปัญญาให้เข้าใจสิ่งที่มีจริงๆ ตามความเป็นจริง ซึ่งจะขาดการฟังพระธรรมศึกษาพระธรรมเป็นปกติในชีวิตประจำวันไม่ได้เลย ครับ

...อนุโมทนาในกุศลจิตของทุกๆ ท่านครับ...

ขอบพระคุณ และขออนุโมทนาครับ การศึกษาพระธรรมต้องเป็นผู้ละเอียด

ขอบพระคุณ และขออนุโมทนาครับ

กราบอนุโมทนาค่ะ

ขออนุโมทนาครับ

ขอเชิญอ่านเพิ่มเติม...

อามคันธสูตร ว่าด้วยมีกลิ่นดิบ ไม่มีกลิ่นดิบ และ อรรถกถา