พระผู้มีพระภาคเจ้า ผู้ทรงแสวงหาพระคุณอันยิ่งใหญ่ได้ตรัสไว้ว่า เมื่อจิตเศร้าหมองสัตว์ทั้งหลายจึงชื่อว่าเศร้าหมอง เมื่อจิตบริสุทธิ์สัตว์ทั้งหลายจึงชื่อว่าบริสุทธิ์ด้วย

ถ้าผมไม่ได้ฟังธรรมที่ ท่านอาจารย์สุจินต์ บรรยายและสนทนาธรรมมานานและอ่านพระไตรปิฏกบ้าง ผมคงมีจิตเศร้าหมองมากว่านี้มากมาย พระธรรมเปลี่ยนเราได้มาก ทำให้จิตเป็นกุศลและละอกุศลได้มากขึ้น ทำให้เชื่อว่า บุญอยู่ที่จิตที่ไม่มี โลภะ โทสะ โมหะ ขณะที่ไม่โกรธ ไม่ขุ่นใจ ขณะใดที่เอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ มีความเมตตา มีความหวังดีต่อผู้อื่น มีการให้อภัย และอื่นๆ ก็คือทำบุญแล้ว ยิ่งกว่านั้นขณะที่เจริญทานุปนิสัย ควรทำทานทุกขณะที่มีโอกาส แต่อย่าลืมว่า ทานมี อามิสทาน อภัยทานและธรรมทาน ขณะที่ศึกษาปฏิบัติธรรม เพื่อมีความเห็นถูก ปฏิบัติธรรมสมควรแก่ธรรม อบรมเจริญสติปัญญาไปจนกว่าจะเป็นจิตบริสุทธิ์ เมื่อใด ก็แล้วแต่เหตุปัจจัย

ขออนุโมทนาค่ะ

ขออนุโมทนาครับ

ถ้าจิตบริสุทธิ์เป็นกุศลจิต สุคติเป็นอันหวังได้ ถ้าจิตเศร้าหมองเป็นอกุศลจิต ทุคติก็ เป็นอันหวังได้

ขอนอบน้อมแด่พระรัตนตรัย

เชิญคลิกอ่าน...

ผู้มีปัญญาทำกุศลคราวละน้อยๆ ทุกๆ ขณะ [เรื่องพราหมณ์คนใดคนหนึ่ง]

ขออนุโมทนาครับ

ขออนุโมทนาค่ะ