ตังขณิกปัจจเวกขณะ หมายถึงการพิจารณาในขณะบริโภคปัจจัย ๔ คือ ขณะที่บริโภคใช้สอยจีวร อาหารบิณฑบาตร เสนาสนะ ยาแก้ไข้ พระภิกษุต้องพิจารณาก่อนบริโภคใช้สอยว่าเพื่ออะไร สมดังพระบาลีดังต่อไปนี้

เชิญคลิกอ่านที่นี่

อาสวะละได้ด้วยการพิจารณา [สัพพาสวสังวรสูตร]

การพิจารณา มี ๒ คือ ด้วยการรับ และการบริโภค เมื่อรับปัจจัย ๔ ก็ควรรับพอประมาณ เมื่อบริโภคปัจจัย ๔ ก็ควรพิจารณาเสียก่อน เช่น อาหารที่ได้ก็เพื่อ ........... ตามข้อความในพระไตรปิฎก จีวรก็เพื่อ.... ดังนั้นการพิจารณาจึงเป็นเรื่องของปัญญา เพื่อไม่ให้กิเลส เกิดขึ้นเพราะอาศัยปัจจัย ๔ ด้วยอำนาจการพิจารณา คือ ตังขะณิกะปัจจะเวกขะวิธี ครับ

ขอนอบน้อมแด่พระรัตนตรัย

ขออนุโมทนา มูลนิธิฯ และบ้านธัมมะ (ผู้ที่ปิดทองหลังพระปิดทองหลังพระ) คุณแล้วเจอกัน และคุณwannee.s ที่เสียสละเวลาให้ความรู้ตลอดมาอย่างสมำเสมอ...ขอเป็นกำลังใจให้ขยันทำต่อๆ ไป

อนุโมทนาค่ะ

ขอความเจริญยั่งยืนมีแด่ท่านทั้งหลายครับ

จิรศักดิ์