การที่เราพูดกับคนที่ตายไปแล้วด้วยความที่ยังรักและคิดถึงเขาอยู่ พูดตามตรงว่ายังมีความผูกพันคิดถึงและยังตัดใจทำใจยังไม่ได้ที่เขาต้องจากไป จึงพูดกับเขาเช่นพูดว่า "ขอให้ไปดีน๊ะ" หรือพูดว่า "อย่าห่วงเลยจะทำบุญไปให้" และพูดเหมือนๆ ที่เขายังมีชีวิตอยู่ โดยพูดต่อหน้ารูปถ่ายของเขา พูดในห้องนอน และทุกที่ที่เราเคยอยู่ด้วยกันทั้งกลางวันและกลางคืน

จึงขอถามว่าการที่เราพูดกับเขาอย่างนี้น อยากทราบว่าผู้ที่ตายไปแล้วนั้นจะรับรู้สิ่งที่เราพูดกับเขาหรือไม่ครับ (ถามถึงการรับรู้เท่านั้น)

กราบขอบคุณครับ

คนที่ตายไปแล้วย่อมไปเกิดในภพใหม่ตามกรรม เขาย่อมไม่รับการกระทำ หรือคำพูดใดๆ เว้นไว้แต่บางภพภูมิที่อยู่ใกล้กับมนุษย์ แต่ก็ไม่มีประโยชน์อะไรที่จะทำอย่างนั้น ควรทำบุญแล้วอุทิศไปให้เขาอนุโมทนาจะมีประโยชน์กว่าครับ

ถ้าเราพูดด้วยจิตใจที่ยังผูกพัน เยื่อใยกับเขา ถึงเขารับรู้ ก็ไม่เกิดประโยชน์อะไรแก่เขาครับ แต่ประโยชน์จริงๆ ที่เราพอจะกระทำได้ก็คือเมื่อเราได้กระทำกุศลแล้ว ไม่ควรลืมที่จะอุทิศส่วนกุศลไปให้เขา ถ้าหากเขาได้ล่วงรู้ ก็จะเป็นปัจจัยให้จิตของเขาเป็นกุศลโดยการอนุโมทนาในความดีที่เราได้กระทำ สิ่งนี้จะเป็นประโยชน์กว่า เพราะกุศลจิตเกิดทั้งสองฝ่าย ส่วนการรำพัน การห่วงหาอาลัยในตัวเขา ไม่สามารถทำให้เขาเกิดกุศลจิตที่จะอนุโมทนาได้ เพราะจิตใจของเรากำลังเศร้าหมอง ไม่ผ่องใสครับ

ถ้าคนที่เราพูดคุยด้วยเขาเกิดเป็นเทวดาเขาก็รับรู้ได้ ในพระไตรปิฏกก็มีแสดงไว้ เช่น มีเศรษฐีคนหนึ่งลูกชายป่วยไม่สบายตายไปเกิดเป็นเทพบุตร พ่อก็เศร้าโศกเสียใจที่ลูก ชายจากไป ฝ่ายลูกชายที่เป็นเทพบุตรรับรู้ถึงความเศร้าโศกของพ่อ ก็แปลงกายให้มี รูปเดิมมาอนุเคราะห์พูดคุยกับพ่อจนในที่สุดพ่อก็ได้คลายความเศร้าโศกเสียใจค่ะ

ขออนุโมทนาครับ