การเริ่มต้นศึกษาพระธรรมจากพระไตรปิฏกเป็นสิ่งที่ถูกต้องหรือไม่ และมีความตั้งใจที่จะเริ่มศึกษาพระอภิธรรมเป็นอันดับแรกก่อน แต่ก็เป็นเรื่องยากเหลือเกินเพราะการศึกษาพระอภิธรรมนั้นเข้าใจยาก การเริ่มต้นเรียนรู้ในเรื่องของจิต และเรื่องรูป-นามก่อนอันดับแรกน่าจะง่ายกว่าหรือไม่ เพราะตอนนี้กำลังสับสนในเรื่องรูป-นาม
การเจริญวิปัสสนามีความจำเป็นอย่างยิ่งที่จะต้องมีอาจารย์ชี้แนะแนวทางใช่หรือไม่ แล้วอย่างบุคคลธรรมดาที่ต้องการมีอาจารย์อบรมสั่งสอนจะเริ่มต้นอย่างไร ขออนุโมทนา
การเริ่มต้นศึกษาพระธรรมจาก พระไตรปิฎกเป็นสิ่งที่ถูกต้องแล้ว แต่ที่เป็น
อุปสรรค และเป็นเรื่องยากสำหรับบุคคลทั่วไปก็คือ เรื่องของภาษา พอเราไปเจอ
ศัพท์คำภาษาบาลี เราก็จะหลงทางไปค้นหาความหมายแล้วไปติดอยู่ที่คำ บางท่านก็
เลยเปลี่ยนไปเรียนภาษาบาลีไป โดยคิดว่าการเรียนบาลีนั่นแหละคือ การศึกษาพระ
ธรรม
ต้องอย่าลืมนะ ว่า เราศึกษานั้นเพื่อเข้าใจอรรถหรือเนื้อหาไม่ใช่เพียงรู้คำแปลได้
ท่องจำได้การศึกษาต้องเป็นไปตามลำดับขั้นครับ การที่จะเจริญในธรรมได้ดีนั้นท่าน
แสดงไว้ว่า ต้องมีองค์ประกอบ ๔ อย่าง ได้แก่
การอยู่ในสถานที่ที่เหมาะสม ๑ การสมาคมกับคนที่เป็นผู้รู้ธรรมหรือ
กัลยาณมิตร ๑การตั้งความมุ่งหมายในการศึกษาไว้ให้ถูกต้อง ๑ และการได้
สั่งสมบุญ หรือได้ทำกุศลแล้ว๑
การเริ่มต้นเรียนเรื่องจิตนั้นถูกต้องและเป็นหัวใจของการศึกษาจริงๆ การศึกษา
ธรรมเป็นเรื่องยากมากและกิเลสความต้องการนั่นเองที่เป็นเครื่องกั้น ทำให้ยากขึ้นไป
อีก ก่อนที่จะถึงขั้นเจริญวิปัสสนาเราจะต้องฟังไปตามลำดับขั้นให้เข้าใจก่อน เมื่อเรา
ตอบตัวเองได้จริงๆ ว่าวิปัสสนาคืออะไร พิจารณาว่าวิปัสสนาคืออะไรนั่นแหละคือการ
เจริญวิปัสสนา
ขออนุโมทนาในความสนใจที่แสดงว่ามีการสะสมบุญมาก่อน ถ้าหากท่านเดิน
ทางเข้ามาศึกษาที่มูลนิธิศึกษาและเผยแพร่พระพุทธศาสนา มั่นใจว่าท่านได้เข้ามา
ในสถานที่ที่เหมาะสมและจะได้พบกัลยาณมิตรอย่างแน่นอน และก็อย่าลืมตั้งจิตไว้
ชอบ
ศึกษาธรรมะจากพระไตรปิฎก ถ้าอภิธรรมยากเกินไปก็ให้อ่านพระสูตรในส่วนที่เป็น
ชาดกหรือธรรมบทก่อนก็ได้ สำหรับการเจริญวิปัสสนาต้องเริ่มจากความเข้าใจที่ถูก
ต้อง แม้แต่คำว่าวิปัสสนาก็ต้องมีความเข้าใจว่าหมายถึงอะไร ฉะนั้นแล้วต้องอาศัย
การฟัง การสอบถาม การสนทนาจากท่านผู้รู้ผู้เข้าใจ ไม่มีใครเลยที่จะสามารถเข้าใจ
ธรรมะจนกระทั่งถึงขั้นบรรลุความเป็นพระอริยบุคคลขั้นต่างๆ โดยขาดความเข้าใจใน
สภาพธรรมะ