จากการฟังพระธรรม

การศึกษาธรรมะคือการฟังและพิจารณา ให้เข้าใจ ไปทีละเล็กละน้อย

หากบอกว่าปฏิบัติอย่างนี้แล้วได้ ยิ่งบอกว่า ได้เร็ว ได้มาก ยิ่งอยากได้ ไม่อดทน ไม่มี ขันติ อดทนที่จะรู้สภาพธรรมะ

การฟังและเข้าใจสภาพธรรมะ สะสมความเข้าใจ จนเกิดสติปัฏฐาน โดย ขันติ ขันติเป็นตบะอย่างยิ่ง ไม่เอนเอียง ด้วยหวังผล ไม่เดือดร้อน เพราะไม่ได้อย่างที่ต้องการ

เพราะฟัง บ่อยๆ จะคิดเรื่องธรรมะ แทนคิดเรื่องอื่น เริ่มรู้ธรรมะ ได้เข้าใจธรรมะขึ้น คือเดี๋ยวนี้ ไม่ต้องถามว่าใคร รู้มากเท่าใด ตราบใดที่ไม่รู้สภาพธรรมะตามความเป็นจริง ณ ขณะนี้ ไม่มีวันจะรู้แจ้งสัจจธรรมได้

กราบอนุโทนาครับ

ขออนุโมทนาในกุศลจิต ค่ะ

อนุโมทนาค่ะ :)

สาธุ