พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย ชาดก เล่ม ๓ ภาค ๖ - หน้าที่ 282

ข้อความบางตอนจาก อกิตติชาดก

[๑๘๑๙] นักปราชญ์ย่อมแนะนำสิ่งที่ควรแนะนำ

ย่อมไม่ชักชวนในสิ่งที่ไม่ใช่ธุระ การแนะนำดีเป็น

ความดีของนักปราชญ์นั้น นักปราชญ์นั้น ผู้อื่นกล่าว

ชอบก็ไม่โกรธ ย่อมรู้จักวินัย การสมาคมคบหากัน

กับนักปราชญ์นั้นเป็นความดี.

พระพุทธเจ้าตรัสว่าการมีมิตรดีสหายดีเป็นทั้งหมดของพรหมจรรย์

ขออนุโมทนา

ขออนุโมทนา

ธีโร จ สุขสํวาโส ญาตีนํว สมาคโม.

อยู่ร่วมกับปราชญ์ นำสุขมาให้เหมือนสมาคมกับญาติ

ขออนุโมทนาค่ะ