การให้เป็นเรื่องที่ไม่ควรประมาท บางท่านคอยโอกาสว่า มีทรัพย์สินมากๆ แล้วจะให้ แต่ถ้าท่านให้ทานแม้เล็กน้อย แม้นิดหน่อย แม้เป็นสิ่งซึ่งดูเหมือนกับว่าจะไม่มีประโยชน์ หรือว่าไม่มีความหมายสำหรับท่าน แต่ว่าเป็นประโยชน์หรือว่ามีความหมายมากสำหรับผู้รับ ในขณะที่ให้ ก็เป็นกุศลจิต เป็นกุศลกรรม

สิ่งใดก็ตามที่เป็นประโยชน์ ควรให้ เป็นการขัดเกลาจิตใจ เป็นการไม่พอกพูนอกุศล เจริญสติเป็นปกติในชีวิตประจำวัน แม้ในขณะที่ให้ เพราะเหตุว่าการเจริญสติปัฏฐาน เป็นทางที่จะทำให้ปัญญารู้ชัดในสภาพธรรมที่กำลังปรากฏตามความเป็นจริง

เวลาที่ให้ทาน บางท่านขอผลของทานต่างๆ ขอจนกระทั่งให้ถึงมรรคผลนิพพาน แต่ผลทั้งหลายจะต้องมาจากเหตุ การที่ขอผลของทานว่า ให้ได้บรรลุมรรคผลนิพพานโดยไม่เจริญสติ ไม่มีหนทางเลยที่จะบรรลุมรรคผลนิพพานได้ แต่ท่านที่ตั้งใจเวลาที่ให้ทาน และไม่ได้ขออย่างอื่น แต่ขอบรรลุมรรคผลนิพพาน ก็มีโอกาสที่ผลของทานนั้นจะเป็นปัจจัยให้ท่านมีโอกาสได้ฟังธรรม ได้เข้าใจในการเจริญสติปัฏฐาน [ตอนที่ 170]

ใน สังยุตตนิกาย สคาถวรรค เทวตาสังยุต กินททสูตร

เทวดาทูลถามพระผู้มีพระภาคว่า

รับฟัง ...

กินททสูตร

ขอบพระคุณ และขออนุโมทนาค่ะ

"การฟังธรรมเพื่อละความติดข้องเพราะความไม่รู้ ซึ่งจะละได้ก็ต่อเมื่อมีความรู้เข้าใจเพิ่มขึ้น การละคลายก็จะค่อยๆ เป็นไปตามลำดับ เพราะฉะนั้น ถ้าสามารถที่จะให้เพื่อประโยชน์สุขแก่คนอื่น ไม่ว่าจะเป็นวัตถุ ไม่ว่าจะเป็นธรรม ไม่ว่าจะเป็นการช่วยเหลือ ไม่ว่าจะเป็นความคิดที่เป็นประโยชน์ ก็เป็นสิ่งซึ่งสละความเห็นแก่ตัว"

ศึกษาเพิ่มเติม

สละความเห็นแก่ตัว

การให้ทาน การเสียสละ

ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น

กราบเท้าบูชาคุณท่านอาจารย์สุจินต์ บริหารวนเขตต์ ด้วยความเคารพยิ่ง

กราบขอบพระคุณและยินดียิ่งในกุศลผู้มีคุณทุกท่านทุกประการ

ยินดีในกุศลจิตครับ