ทุกชาติต้องมีทั้งสุข และทุกข์ ไม่มีใครพ้นไปได้ ในยามทุกข์ ใครสามารถช่วยคนอื่นให้คลายทุกข์ได้ นั่นก็ต้องเป็นปัญญา เพราะว่าอย่างอื่น ย่อมไม่สามารถทำให้คลายทุกข์ได้

ทุกชีวิตที่เกิดมาแต่ละภพแต่ละชาติ ไม่แน่นอนเลย มีการเปลี่ยนแปลง บางครั้งก็เป็นกุศล บางครั้งก็เป็นช่วงเวลาของอกุศล ซึ่งไม่มีใครสามารถรู้การสะสมของกุศล และอกุศลว่า ในกาลไหนจะเป็นปัจจัยให้อกุศลเกิดมาก และในกาลไหน จะเป็นปัจจัยให้กุศลประเภทใดเกิดมาก เพราะฉะนั้น ไม่ควรประมาทในการเจริญกุศล

เพื่อความไม่ประมาทในการเจริญกุศล ขอกล่าวถึงชีวิตของพระสาวกในอดีตท่านหนึ่ง เพื่อท่านผู้ฟังจะได้เป็นผู้ไม่ประมาท

อรรถกถาทวาทสนิบาต อรรถกถากามชาดก ที่ ๔ มีข้อความว่า ... ...

กามชาดก (ไม่ประมาทในการเจริญกุศล)

กราบอนุโมทนาค่ะ

ขอบพระคุณ และขออนุโมทนาค่ะ

"เมื่อเห็นคุณของความดี มีหรือจะไม่ทำดี ความดีทั้งหมดต้องให้ผลดี กุศลทุกประการควรเจริญ"
แม้เพียงคำพูดเล็กๆ น้อยๆ การไต่ถามสารทุกข์สุขดิบ คำพูดให้กำลังใจต่อกัน ไม่ว่าจะในสถานการณ์ใดก็ตาม หรือแม้แต่การอำนวยความสะดวกต่างๆ ให้กับผู้คน แต่ดีเท่าไหร่ก็ยังไม่พอ หากความดีนั้นไม่ได้ประกอบด้วยปัญญา ปัญญาซึ่งมาจากการฟังพระธรรมคำจริง

ขอถวายความนอบน้อม แด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น
กราบเท้าบูชาคุณท่านอาจารย์สุจินต์ บริหารวนเขตต์ ด้วยความเคารพยิ่ง
กราบขอบพระคุณและยินดียิ่งในกุศลทุกท่านทุกประการ

ยินดีในกุศลจิตครับ