ผู้ที่จะล่วงรู้ถึงเหตุการณ์ในอนาคตอันไกลได้ ผู้นั้นต้องมี อนาคตังสญาณ คือ เป็นความรู้พิเศษที่ยิ่งกว่ามนุษย์ทั่วไป ญาณนี้เกิดจากอภิญญา ซึ่งหมายถึงต้องบำเพ็ญฌานระดับขั้นต่างๆ ถึง ๙ ขั้น ได้แก่ รูปฌาน ๕ อรูปฌาน ๔ และมีขั้นตอนอีกมากมายเป็นเรื่องที่ยากมาก แม้ในสมัยพุทธกาล ยุคนี้ไม่ต้องพูดถึง เท่าที่ทราบจากพระสูตรต่างๆ มีท่านเดียวที่ล่วงรู้อนาคตอันไกลคือ พระอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า

พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย คาถาธรรมบท เล่ม ๑ ภาค ๒ ตอน ๑ - หน้าที่ 148

เชิญคลิกอ่านที่..... คาถาธรรมบท อนาคตังสญาณ

ถึงจะรู้อนาคตก็ไม่สามารถดับกิเลสได้ ยังต้องเวียนว่ายตายเกิดอีก จุดประสงค์การศึกษาธรรมะเพื่อละคลายกิเลสสำคัญกว่า แม้บุคคลรู้อนาคตในครั้งพุทธกาล แต่ยังไม่ดับกิเลส เช่น กาฬเทวหะ เป็นนักบวชประจำตระกูลของพระเจ้าสุทโทธนะ ได้สมาบัติ ๘ รู้อนาคตด้วย แต่ยังมีกิเลส ท่านร้องไห้ เมื่อดูอนาคตของตัวเองว่าจะต้องตายก่อนที่พระพุทธเจ้าจะอุบัติขึ้นแล้วไปเกิดเป็นอรูปพรหม ซึ่งเป็นภพที่พระพุทธเจ้าไม่สามารถไปโปรดได้ แต่ประโยชน์จริงๆ อยู่ที่ปัจจุบัน ถ้าจะมีตาทิพย์ หูทิพย์ ยากมากสำหรับคนที่มีกิเลสมากในยุคนี้ ถ้าในชีวิตประจำวันเราทำกุศล ให้ทาน รักษาศีลฟังธรรม ภพภูมิที่ดี (สวรรค์ ๖ ชั้น) ก็รออยู่ข้างหน้า

แต่ถ้าในชีวิตประจำวัน เราฆ่าสัตว์ ลักทรัพย์ เป็นคนทุศีล อบายภูมิ ๔ ก็รออยู่ข้างหน้าเช่นกัน