ความเบื่อเมื่อมีเหตุปัจจัยก็เกิดขึ้น ไม่ว่าจะเบื่อในทางโลกหรือเบื่อในทางธรรม ห้ามไม่ได้บังคับไม่ได้ ไม่อยู่ในอำนาจบังคับบัญชาของใคร เพราะปฏิฆานุสัยยังไม่ได้ดับ แต่เมื่อความเบื่อเกิดขึ้นแล้ว ตรงนี้จะเป็นบทพิสูจน์ว่า เรามีความเข้าใจต่อสภาพธรรมที่ปรากฎนั้นมากน้อยเพียงใด

ความเบื่อเป็นอกุศล แต่ถ้าสติเกิดก็ระลึกถึงความเบื่อว่า เราต้องเวียนว่ายตายเกิดอีกนานแสนนานในสังสารวัฏฏ์ ไม่พ้นเกิดมาอีกกี่ชาติ ก็มี่เห็น ได้ยิน ได้กลิ่นลิ้มรส สัมผัส คิดนึก จำเจแบบนี้ทุกชาติเกิดมาแล้วก็ทุกข์ ถึงจะสุขก็ไม่นานก็ทุกข์อีก ทำให้เราไม่ประมาทในการอบรมปัญญา ไม่ประมาทในการศึกษาธรรมะเพื่อมีปัญญาออกจากวัฎฎะได้ในวันหนึ่ง

ขออนุโมทนาครับ