เราก็จะเห็นความเป็นธรรมดาของอกุศลที่เกิดบ่อย แม้แต่ขณะที่ฟังพระธรรม อกุศลก็เกิดได้เช่นกันครับ แต่ก็มีปัจจัยให้กุศลเกิดดับสลับกันมากขึ้นด้วย ถ้าเราเห็นความสำคัญของการฟังพระธรรมว่า เป็นปัจจัยเดียวเท่านั้นที่จะช่วยให้ปัญญางอกงามไพบูลย์ยิ่งขึ้น และยังเป็นปัจจัยให้สังขารขันธ์ปรุงแต่งจิตให้เป็นกุศล รวมทั้งสติก็สามารถเกิดได้ เราก็ไม่ควรจะขาดการฟังพระธรรมในชีวิตประจำวันครับ แต่ก็ไม่ควรจะเป็นการหวังให้สติเกิดเพราะการได้ฟังพระธรรมครับ เพราะจุดประสงค์จะแยกกันตรงที่ฟังเพื่อ "เข้าใจ" หรือฟังเพื่อ "หวังสติ" ณ จุดนี้ สำคัญมากที่จะต้องพิจารณาจิตให้ลึกลงไปโดยละเอียดว่า เราฟังพระธรรมเพราะอะไรด้วยครับ

ขออนุโมทนาครับ