พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย วิมานวัตถุ เล่ม ๒ ภาค ๑ - หน้าที่ 71

คนทั้งหลายที่ทำบุญไว้แล้ว ย่อมได้ผลเช่นนี้ เพราะ

บุญนั้น ดีฉันจึงมีวรรณะเช่นนี้ เพราะบุญนั้น ผลนี้จึง

สำเร็จแก่ดิฉัน และโภคะทุกอย่างที่น่ารักจึงเกิดแก่

ดีฉัน.

ข้าแต่ท่านภิกษุผู้มีอานุภาพมาก ดีฉันขอบอก

แก่ท่าน ครั้งเป็นมนุษย์อยู่ ดีฉันได้ทำบุญอันใดไว้

เพราะบุญนั้น ดีฉันจึงมีอานุภาพรุ่งเรืองอย่างนี้ และ

วรรณะของดีฉันจึงสว่างไสวไปทุกทิศ.

จบทุติยนาวาวิมาน

ขออนุโมทนาครับ เชิญคลิกอ่านที่นี่ครับ......ก็เพราะบุญทั้งนั้น !

สำหรับดิฉัน...เกิดเป็นคนเพราะบุญน้อย คงได้แต่ใช้สอยวิมานดินค่ะ

แต่การได้มีโอกาสฟังพระสัทธรรม นับว่าเป็นบุญอย่างยิ่ง

ถึงจะเอาวิมานจริงมาแลกก็ไม่ยอม!

ขออนุโมทนา

ส่วนดิฉัน ได้พบธรรมะที่ประเสริฐที่สุดในชีวิต จะเอาทรัพย์สมบัติใดๆ

ในโลก เทวโลก มาแลกก็ไม่เอาค่ะ

ขออนุโมทนาด้วยค่ะ

สาธุ

ส่วนดิฉัน ตอนนี้ถ้าใครเอาวิมานจริงมาแลกก็เอาค่ะ เพราะดิฉันอยากไปฟังธรรมที่ศาลาสุธรรมมาค่ะ

ผลของ กุศล และ อกุศล นั้นเมื่อได้กระทำแล้วย่อมได้ผลแน่นอน

เพราะสะสมอยู่ในจิต แต่ การให้ผล กาลไหนนั้นเป็น อนัตตา