โดย อาจารย์สุจินต์ บริหารวนเขตต์

ประธานกรรมการมูลนิธิศึกษาและเผยแพร่พระพุทธศาสนา

สนทนาธรรมที่โรงพยาบาลพระมงกุฎเกล้า ๕ ธันวาคม ๒๕๕๕

อ้างอิงจาก

เมตตา มิตตะ แต่ว่าไม่ได้เข้าใจจริงๆ ในคำที่ใช้ เป็นอย่างนี้ส่วนมากในภาษาไทย เพราะฉะนั้น บางทีเราก็ใช้คำว่าเพื่อน แต่เพื่อนคือใคร? มิตรที่หวังดี เป็นเพื่อนที่พร้อมที่จะเกื้อกูล ช่วยเหลือทุกขณะ แต่การช่วยเหลือนี้ก็มีทั้งในทางที่เพียงความสะดวกสบาย การป่วยไข้ หรือธุรกิจการงาน แต่เพื่อนจริงๆ ก็คือว่าเพื่อนที่มีความหวังดีที่จะให้บุคคลนั้นเป็นคนดี เพราะว่าไม่ว่าจะเป็นในบ้าน นอกบ้าน หรือว่าประเทศชาติ หรือว่าโลก ที่จะสงบได้ก็เพราะคุณความดี ไม่ใช่เพราะความไม่ดี

ด้วยเหตุนี้ ถ้าทุกคนสามารถที่จะเห็นใจแล้วก็พร้อมที่จะช่วยเหลือคนอื่นให้เป็นคนดี ไม่ใช่เพียงชั่วคราว ให้พ้นความทุกข์ยากหรือว่าให้พ้นความเจ็บไข้ได้ป่วย เท่านั้นไม่พอเลย เพราะว่าพ้นความทุกข์ยาก ความเจ็บไข้ แล้วเป็นคนดีหรือเปล่า ถ้ายังคงเป็นคนไม่ดี ก็ยังคงไม่สามารถที่จะมีความสงบร่มเย็นได้

เพราะฉะนั้น ความเป็นเพื่อนหรือความหวังดีต่อบุคคลอื่น ถ้าไม่ประกอบด้วยปัญญาที่เข้าใจความจริง ความเมตตานั้นก็ไม่เป็นบารมีที่จะทำให้สามารถทำให้แต่ละบุคคลเป็นคนที่ดีได้ แต่ละหนึ่ง ถ้าเป็นคนดี ทุกอย่างไม่มีปัญหา และก็ไม่เดือดร้อนเลย แต่ถ้าแต่ละหนึ่งไม่ได้เป็นคนดี แต่หวังที่จะให้คนอื่นเป็น โดยตัวเองไม่เป็น ก็ไม่สำเร็จ

เพราะฉะนั้น จริงๆ แล้ว ความเป็นมิตร ความเป็นเพื่อน ก็เป็นบารมีหนึ่งในบารมี ๑๐ ของการที่จะให้ดับกิเลสหมดไม่เกิดอีกเลย การที่กิเลสเกิด เพราะเหตุว่ายังมีกิเลสซึ่งสะสมวันแล้ววันเล่า เป็นปัจจัยให้กิเลสเกิดบ่อยๆ มากขึ้น แต่ว่าถ้ามีการสะสมคุณความดีทีละเล็กทีละน้อย จนกระทั่งความดีนั้นมีมาก กิเลสมีน้อยลง การที่ทุกคนจะไม่เป็นปัญหาและก็ไม่เดือดร้อน ก็มีมากขึ้น

กราบอนุโมทนาครับ

กราบอนุโมทนาค่ะ

กราบเท้าบูชาคุณท่านอาจารย์สุจินต์ บริหารวนเขตต์ ด้วยความเคารพยิ่ง และกราบยินดีในความดี อ.คำปั่น และทุกท่านค่ะ