ตามที่เขาเรึยกกันว่า พระนักปฎิบัติ หลายท่านมักจะพูดว่าท่านรู้การเกิดขึ้นและดับไปของนามรูป แต่จากการพูดคุยของท่าน ท่านยังไม่รู้ในลักษณะของสภาพธรรมที่ปรากฎทางทวารต่างๆ เลย ท่านมีความคิดเห็นอย่างไรค่ะ ว่าจะเป็นไปได้ไหม ที่ยังไม่รู้ลักษณะสภาพธรรมที่กำลังปรากฎอยู่ทุกๆ ขณะทางทวารต่างๆ ในชีวิตปัจจุบันแล้วจะรู้การเกิดขึ้นและดับไปของสภาพธรรมได้อย่างไร

ขอขอบคุณค่ะ

การจะระลึกรู้สภาพธรรม "ที่กำลังปรากฏได้นั้น" ต้องอาศัยการศึกษาพื้นฐานพระอภิธรรม (จิต เจตสิก รูป) ให้เข้าใจลักษณะของสภาพธรรมแต่ละชนิด ผลก็คือจะเป็นปัจจัยให้สติเกิดขึ้นพิจารณาสภาพธรรมที่กำลังปรากฏตามลำดับขั้นของปัญญา แล้วจึงเห็นการเกิดดับ

หากท่านยังไม่รู้ในลักษณะของสภาพธรรมที่ปรากฎทางทวารต่างๆ เลย แล้วเห็นการเกิดดับ คงเป็นไปไม่ได้

การรู้ชัดการเกิดดับของนามและรูปนั้น ต้องประจักษ์แจ้งด้วยปัญญา ซึ่งต้องเป็นไปตามลำดับขั้น ปริยัติ ปฏิบัติ ปฏิเวธ ตามที่แสดงไว้ในความคิดเห็นที่ 1

เมื่อขาดความเข้าใจจากการศึกษาพระธรรมที่ทรงแสดง และแม้แต่ปัญญาขั้นต้นที่รู้ชัดความต่างกันของนามและรูปที่กำลังปรากฎทางทวารต่างๆ ในขณะนี้ยังไม่เกิดขึ้นการที่จะประจักษ์ชัดการเกิดดับของนามรูปย่อมเป็นไปไม่ได้

การขาดการศึกษาที่ถูกต้อง ทำให้มีความเห็นผิด อันนำมาซึ่งการปฏิบัติผิด (มิจฉา-มรรค) และนำไปสู่การหลุดพ้นผิด (มิจฉาปฏิเวธ) กลายเป็นผู้ที่หลงผิด ไม่รู้แม้แต่ความไม่รู้ของตนเอง

การศึกษาและเผยแพร่ความเห็นผิด มีมาตั้งแต่สมัยครั้งพุทธกาล และจะคงมีอยู่อีกต่อไปซึ่งนับวันก็คงจะยิ่งมากขึ้น หลากหลายรูปแบบยิ่งขึ้น ผมจึงเห็นว่าผู้ศึกษาธรรมควรเกื้อกูลผู้อื่นตามฐานะและโอกาส และควรระมัดระวังความเห็นผิดของตนเป็นประการสำคัญครับ

สนใจอบรมเจริญปัญญาของตัวเองให้รู้ลักษณะสภาพธรรมที่กำลังปรากฎดีกว่าไม๊?

สาธุ

ก็ยังไม่แน่นะครับ เพราะเคยได้ยินท่านอาจารย์สุจินต์พูดว่า ปุถุชนไม่สามารถรู้ว่าใครเป็นพระอริยะ และพระนักปฏิบัติบางรูปท่านอาจสะสมมามากแล้วจนกระทั่งอินทรีย์แก่กล้า พอที่ที่บรรลุธรรมในชาตินี้ ตามจริตนิสัยที่ท่านได้สั่งสมมา เหมือนกับเรา (ที่ไม่มีเรา) สะสมความเห็นถูก ความความเข้าใจถูกในชาตินี้ เพื่อเป็นเหตุให้บรรลุธรรมในเบื้องหน้าซึ่งไม่รู้ว่าอีกกีภพกี่ชาติ เพราะฉะนั้น ลองกลับมาศึกษาที่ตัวเราเองดีกว่าครับ

ขออนุโมทนาครับ

ตราบใดที่ไม่ได้อบรมเจริญปัญญารู้ลักษณะของสภาพธรรมตามความเป็นจริงที่ กำลังปรากฎอยู่ขณะนี้ เช่นทางตา เห็นเป็นนามธรรม สิ่งที่ถูกเห็นเป็นรูปธรรม ซึ่งเป็นหนทางเดียว มิเช่นนั้นอย่าว่าแต่นามรูปปริเฉทญานเลย แค่เห็นว่าสภาพธรรมตามความเป็นจริงเป็นเพียงนามธรรมและรูปธรรมก็ยังไม่สามารถประจักษ์ ได้ แล้วจะเห็นความไม่เที่ยงของรูปธรรมและนามธรรมได้อย่างไร

ขออนุโมทนาในกุศลจิตของทุกท่านค่ะ

แทงตลอดในจิต ยากกว่าร้อยด้ายในแก้วมุกดาขณะฟ้าแลบเสียอีก