หทเย นิเธตพฺพยุตฺตกํ
(ข้อความที่ควรเก็บไว้ในหทัย)
[๗๐๑]

ความเข้าใจพระธรรม ไม่ทำให้เกิดทุกข์

จิตใจของแต่ละคน ไม่เหมือนกันเลย บางคนก็สะสมอกุศลมามาก บางคนก็สะสมกุศลมามาก แล้วเราจะทำอะไรได้ นอกจากรักษาจิตของตนเอง ด้วยการที่มีการเข้าใจถูกต้องว่าเป็นมิตร ไม่ใช่เป็นศัตรู ไม่ใช่หวังร้าย อะไรดีกว่ากัน? เป็นมิตรดีกว่าเพราะอะไร เราอยากให้คนอื่นเป็นมิตรเราใช่ไหม หรือเราอยากให้คนอื่นหวังร้ายต่อเรา? เราเพียงอยากให้เขามาเป็นมิตรกับเรา แล้วทำไมเราจะไม่อยากเป็นมิตรกับเขาหรือ แทนที่จะคอยให้เขามาเป็นมิตรกับเรา ก็เราสิที่จะเป็นมิตรกับคนอื่น ไม่เดือดร้อนเลย

เพราะฉะนั้น ธรรมทั้งหมดนำมาซึ่งความสุข ถ้ามีความเข้าใจจริงๆ ไม่เป็นทุกข์ ไม่เดือดร้อนด้วย แต่ว่าที่สำคัญที่สุด ก็คือว่าบังคับบัญชาไม่ได้ ฟังอย่างนี้ เข้าใจอย่างนี้ แต่มีปัจจัยที่จะขุ่นใจ ขุ่นใจก็ต้องโกรธ แต่ก็ยังมีการได้ยินได้ฟัง เห็นโทษว่าอะไรดีกว่ากัน ในขณะที่กำลังจะโกรธ บางคนฟังธรรมไม่นาน ก็บอกว่า นึกได้ว่าขณะนั้นเป็นธรรม เป็นธรรมที่ไม่ดี ขณะนั้นก็เลยไม่โกรธ

เพราะฉะนั้น ขึ้นอยู่กับความเข้าใจจริงๆ เพราะอะไร? ทุกคนต้องจากโลกนี้ไปแน่นอน เพราะฉะนั้น ธรรมที่ควรระลึกอยู่เสมอก็คือว่าไม่มีใครรู้วันตาย ไม่รู้ว่าจะตายวันไหน เวลาไหนเมื่อไหร่ ด้วยอาการอย่างไร เพราะฉะนั้น เมื่อจะตายเดี๋ยวนี้ควรมีเมตตา ความเป็นมิตรหรือความเป็นเพื่อน เพราะว่าถ้ามีความเป็นมิตรจริงๆ จะไม่มีการทำร้ายด้วยวาจาหรือกาย แม้สักเล็กน้อยก็ไม่มี แล้วก็เป็นประโยชน์กับคนนั้นเอง ใครก็ช่วยเราไม่ได้ ถึงเวลาที่จะไปนรก ไปเพราะกรรมที่ได้ทำไว้

เพราะฉะนั้น เห็นเลยว่า ขออย่าให้เขาได้ไปสู่นรก ก็เมื่อขอให้เขาได้เข้าใจธรรม หรือขอให้เขาเป็นคนดี นี่คือความหวังดี แต่ไม่ใช่ไปท่อง (บทเมตตา) เสร็จก็โกรธ อย่างนั้นไม่ได้เข้าใจความเป็นมิตร ไม่ต้องพูด ไม่ต้องบอก แต่พร้อมทันทีที่เห็นใครก็ไม่หวังร้ายเลย และก็พร้อมที่จะช่วยเหลือเกื้อกูล

กราบเท้าบูชาคุณ ท่านอาจารย์สุจินต์ บริหารวนเขตต์ ที่เคารพยิ่ง

อ่านหัวข้ออื่นๆ คลิกที่นี่ ... เก็บไว้ในหทัย

กราบอนุโมทนาครับ

กราบเท้าบูชาคุณ ท่านอาจารย์สุจินต์ บริหารวนเขตต์ ที่เคารพยิ่ง และกราบยินดีในความดีทุกท่านค่ะ