วันมาฆบูชา เป็นวันพระธรรมจริงหรือเปล่าครับ เห็นมีกันพูดกันมาก แต่อาตมาคิดว่า วันพระธรรมน่าจะเป็นวันอาสาฬหบูชามากกว่าอาจารย์เห็นว่าอย่างไรครับ

เข้าใจว่าคนในยุคนี้พูดกันไปเองตามที่ตนเข้าใว่า วันพระพุทธ วันพระธรรม วันพระสงฆ์ในสมัยครั้งพุทธกาล ไม่มีการแยกวันกันแบบนี้ แต่ท่านเหล่านั้นฟังพระธรรม ศึกษาพระธรรมกันจริงๆ เข้าถึงพระธรรมจริงๆ ดังนั้น ควรเป็นผู้มั่นคงในการศึกษาพระธรรม และศึกษาสภาพธรรมที่กำลังปรากฏในขณะนี้จริงๆ จึงจะเป็นผู้ไม่เสียชาติเกิดครับ

ขอนอบน้อมแด่พระรัตนตรัย

วันก็เป็นเพียงสมมติขึ้นเพื่อให้มีความหมายเข้าใจตรงกันว่าวันนี้คือวันอะไรเพื่อจะได้กำหนดหมายในการทำกิจต่างๆ วันและเวลามีขึ้นเพราะการที่จิตเกิดดับสืบต่อกันแต่ละขณะ แต่ละขณะ จึงมีเวลา มีวินาที มีนาที มีชั่วโมง มีวัน วันสำคัญ เวลาสำคัญจริงๆ คือขณะที่เข้าใจพระธรรม ขณะประเสริฐ เวลาประเสริฐ วันที่ประเสริฐ เพราะฉะนั้น จึงไม่ได้มีวันพระธรรมโดยเฉพาะเจาะจง แต่ในพระไตรปิฎกได้แสดงว่ามีวันธรรมสวนะคือวันฟังพระธรรม เดือนละ 8 วันครับ ซึ่งช่วงเวลาใด วันใดที่เข้าใจพระธรรม ก็เป็นขณะที่ประเสริฐแล้ว วันสำคัญทางศาสนาจึงเป็นเครื่องเตือนให้ระลึกถึงพระรัตนตรัย ระลึกว่าควรศึกษาธรรมและไม่ว่าวันไหนๆ ก็สามารถที่จะสะสมปัญญา ความเข้าใจพระธรรมได้ครับ ช่วงเวลา สมัยที่ประเสริฐ วันที่ประเสริฐก็คือ ธรรมาภิสมัย คือสมัยเวลาที่ตรัสรู้ความจริงในขณะนี้จนสามารถดับกิเลสได้ครับ วันพระธรรม วันสำคัญจะไม่มีความหมายเลยถ้าหากไม่ได้เข้าใจพระธรรมและศึกษาพระธรรมครับ

อุทิศกุศลให้สรรพสัตว์

สาธุ

ขออนุโมทนาครับ

ขออนุโมทนาครับ

ไม่ว่าจะเป็นวันพระธรรมหรือวันไหนก็ตาม ถ้ามีความเข้าใจถูกว่า พระธรรมที่พระผู้มีพระภาคเจ้าตรัสไว้ดีแล้ว ผู้ใดประพฤติปฏิบัติตามพระธรรม ก็สามารถนำออกจากทุกข์ได้จริง