รูปาวจรปฐมฌานกุศลจิต เป็นอัปปนาสมาธิที่แนบแน่นในอารมณ์ด้วยองค์ฌาน ๕

ฉะนั้น ถึงแม้ว่ารูปาวจรฌานกุศลจะเกิดขึ้นครั้งแรกเพียงขณะเดียว เมื่อภวังคจิตเกิดคั่นหลายขณะดับไปแล้ว มโนทวารวิถีจิตก็เกิดสืบต่อ โดยมโนทวาราวัชชนจิตเกิดขึ้น รำพึงถึง องค์ของฌาน ๑ ขณะ แล้วดับไป

- แล้วมหากุศลญาณสัมปปยุตตจิตก็พิจารณาองค์ฌานนั้น ๗ ขณะ

- แล้วภวังคจิตก็เกิดคั่น

- มโนทวารวิถีจิตเกิดขึ้นพิจารณาองค์ของฌานทีละองค์ ทีละวาระ ขณะที่มโนทวารวิถีจิตเกิดขึ้น พิจารณาองค์ฌาน แต่ละองค์ แต่ละวาระนั้น เป็นปัจจเวกขณวิถี ซึ่งต้องเกิดต่อจากฌานวิถีทุกครั้ง

ปัญญาของผู้บรรลุรูปาวจรฌานกุศลจิต จึงรู้ความต่างกันขององค์ฌานทั้ง ๕ คือ รู้ความต่างกันของวิตกเจตสิกและวิจารเจตสิก รู้ความแตกต่างกันของปีติเจตสิกและสุข (โสมนัสเวทนาเจตสิก) และรู้ลักษณะของเอกัคคตาเจตสิกที่เป็นอัปปนาสมาธิ

ดาวน์โหลดหนังสือ --> ปรมัตถธรรมสังเขป

สาธุ

ขอบพระคุณ และขออนุโมทนาครับ