พระโสดาบันละอิสสาและมัจฉริยะได้ มีความหมายว่าอย่างไร

อิสสา (ริษยา) มีความริษยาสมบัติผู้อื่นเป็นลักษณะ

มัจฉริย (ตระหนี่) มีการปกปิดสมบัติของตนเป็นลักษณะ ธรรมทั้ง ๒ ประเภทนี้ เป็นอกุศลที่หยาบ ผู้ที่มีปัญญาระดับพระโสดาบัน ละได้แล้วด้วยปัญญาขั้นโสตาปัตติมรรค

เชิญคลิกอ่านได้ที่ ...

อิสสาและมัจฉริยะเป็นไฉน? [ธรรมสังคณี]

พระโสดาบันท่านละอิสสาและมัจฉริยได้ด้วยปัญญา และกิเลสที่ท่านละแล้ว จะไม่กลับมาเกิดอีกเลยในสังสารวัฏฏ์ค่ะ ปิดประตูอบายสนิทค่ะ

ขอนอบน้อมแด่พระรัตนตรัย

[เล่มที่ 14] พระสุตตันตปิฎก ทีฆนิกาย มหาวรรค เล่ม ๒ ภาค ๒ - หน้าที่ 175

ข้อความบางตอนจากอรรถกถา สักกปัญหสูตร

ก็แล ความริษยาและความตระหนี่ที่เป็นเครื่องประกอบ (สัตว์ไว้ในภพ) นี้ จะละได้ก็ด้วยโสดาปัตติมรรค. ตลอดเวลาที่ยังละมันไม่ได้ เทวดาและมนุษย์ แม้ปรารถนาความเป็นผู้ไม่มีเวรเป็นต้น อยู่ก็ตาม ก็หาได้รอดพ้นไปจากเวรเป็นต้น ไม่เลย.

เรื่อง เหตุให้เกิดความริษยาและความตระหนี่ คือ อารมณ์อันเป็นที่รักและไม่เป็นที่รัก

เชิญคลิกอ่านได้ที่ ...

เหตุให้เกิดความริษยาและความตระหนี่ [สักกปัญหสูตร]

ยินดีในกุศลจิตค่ะ