ผมศึกษาธรรมะแล้วมักจะเกิดคำถามอยู่เสมอๆ และคำตอบที่ได้มักจะเป็น..... เช่น

อนัตตา : ปุถุชนย่อมเข้าใจอนัตตาด้วยอัตตา…...

ความเร็วของจิต : ท่านจะประจักษ์ด้วยปัญญาเมื่ออบรมจน……

แสดงให้เห็นว่า ข้อสงสัยหรือคำถามเช่นนี้ยังไม่ควรถาม หรือถามไปก็ไม่ก่อให้เกิด

ความเข้าใจธรรมะได้มากขึ้น ยังไม่สามารถเข้าใจพื้นฐานได้ตรงและถูกต้องนัก หรือ

สำรวจเทียบเคียงความเข้าใจว่าตรงกับหลักธรรมหรือไม่ ค่อนข้างไม่สะดวก ด้วยเหตุนี้

คำถามจึงมีว่า ผมกำลังหลงทางหรือไม่

ครั้นจะมามูลนิธิฯ เพื่อสนทนาธรรมก็ไม่สะดวกเลย จำต้องสอบถามทางกระดาน

แห่งนี้ ต้องการคำวิจารณ์จริงๆ (ไม่ต้องเกรงใจอะไรทั้งสิ้น) เพราะการแสดงความเห็น

ของทุกท่านมีประโยชน์เป็นอย่างยิ่ง ทุกท่านเป็นกัลยาณมิตร

ผู้ที่ศึกษาพระธรรมคำสอนทุกคน เมื่อศึกษาไปเรื่อยๆ ย่อมเกิดความสงสัยในข้อ

ธรรมหรือลักษณะของธรรมเป็นธรรมดา เมื่อสงสัยจึงสอบถามท่านที่ศึกษามาก่อน หรือ

สอบถามท่านที่มีปัญญาเข้าใจในอรรถธรรมดี ย่อมบรรเทาความสงสัยได้ หรือสอบถาม

เพื่อการเทียบเคียงความเข้าใจ ว่าตรงกับพระธรรมหรือไม่ การสอบถามเป็นสิ่งที่มี

ประโยชน์ เป็นปัจจัยให้ได้มาซึ่งปัญญา ฉะนั้น เพื่อการศึกษาพระธรรมอย่างถูกต้อง

ควรสอบถามและสนทนาธรรมกัน เพราะการสนทนาธรรมเป็นมงคลอันสูงสุด

ทุกคำถามมีประโยชน์ต่อคนอื่นด้วย บางคนอาจจะสงสัยเหมือนคุณแต่ไม่กล้าถาม

ดิฉันขออนุโมทนาในกุศลจิตของคุณ ที่สนใจศึกษาธรรมะ เพราะปัญญาเกิดจากการฟัง

การอ่าน การพิจารณา และการสอบถามค่ะ

ผู้สนใจศึกษาธรรม ย่อมฟังธรรม ย่อมอ่าน ย่อมสอบถาม เพื่อความเข้าใจธรรม

อานิสงส์การฟัง ๕ ประการ

๑. ได้ฟังสิ่งที่ยังไม่เคยฟัง

๒. สิ่งที่เคยฟัง ก็เข้าใจแจ่มแจ้งชัดเจนยิ่งขึ้น

๓. บรรเทาความสงสัยเสียได้

๔. ทำความเห็นให้ถูกต้องได้

๕. จิตของเขาย่อมผ่องใส

ขออนุโมทนา

ท่านเดินมาถูกทางแล้วค่ะ หนทางนี้ตรงและถูกต้องที่สุด

คือ การเป็นผู้มีปกติเจริญสติปัฏฐาน

ปัญญาเริ่มจากฟังให้เข้าใจก่อนครับ ว่า ธรรมคืออะไร อยู่ขณะไหน

บังคับบัญชาได้ไหม เป็นเบื้องต้น ย่อมนำไปสู่การปฏิบัติที่ถูกต้องครับ

ขอนอบน้อมแด่พระรัตนตรัย

อนุโมทนา

ขออนุโมทนาในกุศลจิตของทุกๆ ท่านครับ

ขอบพระคุณทุกความคิดเห็น ไม่ว่าจะเป็นกระทู้นี้หรืออื่นๆ ที่ผ่านมา ขอนอบน้อมแด่พระรัตนตรัยอันเป็นที่พึ่ง บนเส้นทางแสนยาวไกล สวัสดีปีใหม่ครับ

ผู้ที่หมดความสงสัย ไม่ถามอีกต่อไป คือพระอรหันต์เท่านั้น พวกเราทุกคนยังอยู่ใน

วังวนของสังสารวัฏฏ์ ยังอยู่บนเส้นทางอันยาวไกลนี้ ไม่รู้อีกนานเท่าไร แต่ไม่ควรทิ้ง

การฟังพระธรรม เพราะเราไม่รู้เมื่อไรที่มีเหตุปัจจัยพร้อม ที่จะทำให้เรามีความเข้าใจใน

พระธรรมมากยิ่งขึ้น เมื่อไรที่เราทิ้งพระธรรม เราก็จะหมดที่พึ่งอย่างแน่นอน

ปัญญาเกิด..ย่อมรู้